சங்கீதம் 77
1 ௧ எதுதூன் என்னும் இராகத்தலைவனுக்கு அளிக்கப்பட்ட ஆசாபின் பாடல். நான் தேவனை நோக்கி என்னுடைய சத்தத்தை உயர்த்திக் கெஞ்சினேன், என்னுடைய சத்தத்தை தேவனிடத்தில் உயர்த்தினேன், அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.
For the choirmaster. According to Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to God; I cried aloud to God to hear me.
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளில் ஆண்டவரைத் தேடினேன்; இரவிலும் என்னுடைய கை தளராமல் விரிக்கப்பட்டிருந்தது; என்னுடைய ஆத்துமா ஆறுதலடையாமல்போனது.
In the day of trouble I sought the Lord; through the night my outstretched hands did not grow weary; my soul refused to be comforted.
I remembered You, O God, and I groaned; I mused and my spirit grew faint.
You have kept my eyes from closing; I am too troubled to speak.
I considered the days of old, the years long in the past.
6 ௬ இரவுநேரத்தில் என்னுடைய பாடலை நான் நினைத்து, என்னுடைய இருதயத்தோடு பேசிக்கொள்ளுகிறேன்; என் ஆவி ஆராய்ச்சிசெய்தது.
At night I remembered my song; in my heart I mused, and my spirit pondered:
“Will the Lord spurn us forever and never show His favor again?
Is His loving devotion gone forever? Has His promise failed for all time?
9 ௯ தேவன் இரக்கஞ்செய்ய மறந்தாரோ? கோபத்தினாலே தமது உருக்கமான இரக்கங்களை அடைத்துக்கொண்டாரோ? என்றேன். (சேலா)
Has God forgotten to be gracious? Has His anger shut off His compassion?”
10 ௧0 அப்பொழுது நான்: இது என்னுடைய பலவீனம்; ஆனாலும் உன்னதமானவருடைய வலதுகரத்திலுள்ள வருடங்களை நினைவுகூருவேன்.
So I said, “I am grieved that the right hand of the Most High has changed.”
I will remember the works of the LORD; yes, I will remember Your wonders of old.
I will reflect on all You have done and ponder Your mighty deeds.
Your way, O God, is holy. What god is so great as our God?
You are the God who works wonders; You display Your strength among the peoples.
15 ௧௫ யாக்கோபு யோசேப்பு என்பவர்களின் சந்ததியாகிய உம்முடைய மக்களை, உமது வல்லமையினாலே மீட்டுக்கொண்டீர். (சேலா)
With power You redeemed Your people, the sons of Jacob and Joseph.
The waters saw You, O God; the waters saw You and swirled; even the depths were shaken.
17 ௧௭ மேகங்கள் தண்ணீர்களைப் பொழிந்தது; ஆகாயமண்டலங்கள் முழக்கமிட்டது; உம்முடைய அம்புகளும் தெறிப்புண்டு பறந்தது.
The clouds poured down water; the skies resounded with thunder; Your arrows flashed back and forth.
18 ௧௮ உம்முடைய குமுறலின் சத்தம் சுழல்காற்றில் முழங்கினது; மின்னல்கள் உலகை பிரகாசிக்கச் செய்தது; பூமி குலுங்கி அதிர்ந்தது.
Your thunder resounded in the whirlwind; the lightning lit up the world; the earth trembled and quaked.
19 ௧௯ உமது வழி கடலிலும், உமது பாதைகள் திரண்ட தண்ணீர்களிலும் இருந்தது; உமது காலடிகள் தெரியப்படாமல்போனது.
Your path led through the sea, Your way through the mighty waters, but Your footprints were not to be found.
You led Your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
