சங்கீதம் 73
Ciertamente bueno es a Israel Dios, a los limpios de corazón.
Y yo, casi se apartaron mis pies; poco faltó, para que no resbalasen mis pasos.
Porque tuve envidia a los malvados, viendo la paz de los impíos.
Porque no hay ataduras para su muerte: antes su fortaleza está entera.
En el trabajo humano no están: ni son azotados con los hombres.
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Por tanto soberbia los corona: cúbrense de vestido de violencia.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
Sus ojos están salidos de gruesos: pasan los pensamientos de su corazón.
Soltáronse, y hablan con maldad de hacer violencia: hablan de lo alto.
Ponen en el cielo su boca: y su lengua pasea la tierra.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
Por tanto su pueblo volverá aquí, que aguas en abundancia les son exprimidas.
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
Y dirán: ¿Cómo sabe Dios? ¿Y, si hay conocimiento en lo alto?
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
He aquí, estos impíos, y quietos del mundo alcanzaron riquezas:
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón: y he lavado mis manos en limpieza;
Y he sido azotado todo el día: y castigado por las mañanas.
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
Si decía: Contar lo he así: he aquí, habré negado la nación de tus hijos.
Pensaré pues para saber esto: es trabajo en mis ojos.
Hasta que venga al santuario de Dios; entonces entenderé la postrimería de ellos.
Ciertamente los has puesto en deslizaderos: hacerlos has caer en asolamientos.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
¡Cómo han sido asolados! ¡cuán en un punto! Acabáronse: fenecieron con turbaciones.
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
Como sueño de el que despierta. Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.
Ciertamente mi corazón se acedó: y en mis riñones sentía punzadas.
Mas yo era ignorante, y no entendía; era una bestia acerca de ti.
Aunque yo siempre estaba contigo: y así echaste mano a mi mano derecha:
Guiásteme en tu consejo: y después me recibirás con gloria.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
¿A quién tengo yo en los cielos? Y contigo nada quiero en la tierra.
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
Desmáyase mi carne y mi corazón, ¡o roca de mi corazón! que mi porción es Dios para siempre.
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
Porque, he aquí, los que se alejan de ti, perecerán: tú cortas a todo aquel que rompe tu pacto.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
Y yo, el acercarme a Dios, me es el bien: he puesto en el Señor Jehová mi esperanza, para contar todas tus obras.
