சங்கீதம் 73
Salmo de Asafe: Sim, certamente Deus [é] bom para Israel, para os limpos de coração.
Eu porém, quase que meus pés se desviaram; quase nada [faltou] para meus passos escorregarem.
Porque eu tinha inveja dos arrogantes, quando via a prosperidade dos perversos.
Porque não há problemas para eles até sua morte, e o vigor deles continua firme.
Não são tão oprimidos como o homem comum, nem são afligidos como os outros homens;
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Por isso eles são rodeados de arrogância como um colar; estão cobertos de violência como [se fosse] um vestido.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
Seus olhos incham de gordura; são excessivos os desejos do coração deles.
Eles são escarnecedores e oprimem falando mal e falando arrogantemente.
Elevam suas bocas ao céu, e suas línguas andam na terra.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
Por isso seu povo volta para cá, e as águas lhes são espremidas por completo.
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
E dizem: Como Deus saberia? Será que o Altíssimo tem conhecimento [disto]?
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
Eis que estes [são] perversos, sempre estão confortáveis e aumentam seus bens.
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
[Cheguei a pensar]: Certamente purifiquei meu coração e lavei minhas mãos na inocência inutilmente,
Porque sou afligido o dia todo, e castigado toda manhã.
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
Se eu tivesse dito [isto], eu falaria dessa maneira; eis que teria decepcionado a geração de teus filhos.
Quando tentei entender, isto me pareceu trabalhoso.
Até que entrei nos santuários de Deus, [e] entendi o fim de tais pessoas.
Certamente tu os fazes escorregarem, [e] os lança em assolações.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
Como eles foram assolados tão repentinamente! Eles se acabaram, [e] se consumiram de medo.
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
Como o sonho depois de acordar, ó Senhor, quando tu acordares desprezarás a aparência deles;
Porque meu coração tem se amargurado, e meus rins têm sentido dolorosas picadas.
Então me comportei como tolo, e nada sabia; tornei-me como um animal para contigo.
Porém [agora estarei] continuamente contigo; tu tens segurado minha mão direita.
Tu me guiarás com teu conselho, e depois me receberás [em] glória.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
A quem tenho no céu [além de ti]? E [quando estou] contigo, nada há na terra que eu deseje.
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
Minha carne e meu coração desfalecem; [porém] Deus [será] a rocha do meu coração e minha porção para sempre.
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
Porque eis que os que ficaram longe de ti perecerão; tu destróis todo infiel a ti.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
Mas [quanto] a mim, bom me é me aproximar de Deus; ponho minha confiança no Senhor DEUS, para que eu conte todas as tuas obras.
