சங்கீதம் 73
A Psalm of Asaph. Truly God [is] good to Israel, [even] to such as are of a clean heart.
But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
For I was envious at the foolish, [when] I saw the prosperity of the wicked.
For [there are] no bands in their death: but their strength [is] firm.
They [are] not in trouble [as other] men; neither are they afflicted like [other] men.
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Therefore pride encompasseth them as a chain; violence covereth them [as] a garment.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
They are corrupt, and speak wickedly [concerning] oppression: they speak loftily.
They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
Therefore his people return hither: and waters of a full [cup] are wrung out to them.
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
And they say, How doth God know? and is there knowledge in the Most High?
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
Behold, these [are] the ungodly, who prosper in the world; they increase [in] riches.
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
Verily I have cleansed my heart [in] vain, and washed my hands in innocence.
For all the day long have I been afflicted, and chastened every morning.
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
If I say, I will speak thus; behold, I should offend [against] the generation of thy children.
When I thought to know this, it [was] too painful for me;
Until I went into the sanctuary of God; [then] I understood their end.
Surely thou didst set them in slippery places: thou didst cast them down into destruction.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
How are they [brought] into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
As a dream when [one] awaketh; [so], O LORD, when thou awakest, thou wilt despise their image.
Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
So foolish [was] I, and ignorant: I was [as] a beast before thee.
Nevertheless I [am] continually with thee: thou hast held [me] by my right hand.
Thou wilt guide me with thy counsel, and afterward receive me [to] glory.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
Whom have I in heaven [but thee]? and [there is] none upon earth [that] I desire besides thee.
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
My flesh and my heart faileth: [but] God [is] the strength of my heart, and my portion for ever.
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
For lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go astray from thee.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
But [it is] good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.
