சங்கீதம் 73
BOOK THIRD: “A Psalm of Assaph.” Truly God is good to Israel, to such as are pure of heart.
But as for me, it lacked but little that my feet had been moved: almost nothing was needed that my steps had slipped.
For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
For there are no deadly fetters for them, but their strength is firm.
They share not in the trouble of mortals, and with men are they not afflicted.
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Therefore is pride their neck-chain: violence envelopeth them as a garment.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
Their eyes start out from fatness: they have exceeded their heart's imaginings.
They scorn, and speak wickedly of oppression: loftily do they speak.
They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh busily on the earth.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
Therefore do his people turn away hither: and waters of a full cup are drained by them.
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
And they say, How should God know? and is there knowledge in the Most High?
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
Behold, these are the wicked; and yet prospering continually they increase in wealth.
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
Verily in vain have I thus cleansed my heart, and have washed in innocency my hands:
While I was afflicted all the day, and my chastisement [came] every morning.
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
But if I were to say, I will speak thus: behold, I would be treacherous against the generation of thy children.
And when I should think to know this, it would be trouble in my eyes;
Until I enter into the sanctuary of God; and understand what their future will be.
Surely thou placest them on slippery spots: thou lettest them fall down into destruction.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
How are they brought into desolation, as in a moment! they perish, they come to their end with terrific events.
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
As a dream after awaking, O Lord, reject thou in wrath their image.
For it fermented in my heart, and in my reins I felt sharp thrusts;
But I was indeed foolish, and I knew it not: I was as a [thoughtless] beast with thee.
Nevertheless I am continually with thee: thou hast seized hold of me by my right hand.
With thy counsel wilt thou guide me, and afterward take me on to glory.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
Whom have I in heaven? and beside thee I desire nothing upon earth.
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
Though my flesh and my heart should fall; yet the rock of my heart, and my portion will be God for ever.
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
For, lo, those that are far from thee shall perish: thou destroyest every one that strayeth away from thee.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
But as regardeth me, to draw near to God is good for me: I have put in the Lord Eternal my trust, that I may relate all thy works.
