சங்கீதம் 73
A psalm for Asaph. How good is God to Israel, to them that are of a right heart!
But my feet were almost moved; my steps had well nigh slipped.
Because I had a zeal on occasion of the wicked, seeing the prosperity of sinners.
For there is no regard to their death, nor is there strength in their stripes.
They are not in the labour of men: neither shall they be scourged like other men.
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Therefore pride hath held them fast: they are covered with their iniquity and their wickedness.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
Their iniquity hath come forth, as it were from fatness: they have passed into the affection of the heart.
They have thought and spoken wickedness: they have spoken iniquity on high.
They have set their mouth against heaven: and their tongue hath passed through the earth.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
Therefore will my people return here and full days shall be found in them.
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
And they said: How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
Behold these are sinners; and yet abounding in the world they have obtained riches.
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
And I said: Then have I in vain justified my heart, and washed my hands among the innocent.
And I have been scourged all the day; and my chastisement hath been in the mornings.
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
If I said: I will speak thus; behold I should condemn the generation of thy children.
I studied that I might know this thing, it is a labour in my sight:
Until I go into the sanctuary of God, and understand concerning their last ends.
But indeed for deceits thou hast put it to them: when they were lifted up thou hast cast them down.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
How are they brought to desolation? they have suddenly ceased to be: they have perished by reason of their iniquity.
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
As the dream of them that awake, O Lord; so in thy city thou shalt bring their image to nothing.
For my heart hath been inflamed, and my reins have been changed:
And I am brought to nothing, and I knew not.
I am become as a beast before thee: and I am always with thee.
Thou hast held me by my right hand; and by thy will thou hast conducted me, and with thy glory thou hast received me.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
For what have I in heaven? and besides thee what do I desire upon earth?
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
For thee my flesh and my heart hath fainted away: thou art the God of my heart, and the God that is my portion for ever.
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
For behold they that go far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that are disloyal to thee.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
But it is good for me to adhere to my God, to put my hope in the Lord God: That I may declare all thy praises, in the gates of the daughter of Sion.
