சங்கீதம் 73
A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.
But as for me, my feet had almost stumbled; my steps had nearly slipped.
For I envied the arrogant when I saw the prosperity of the wicked.
They have no struggle in their death; their bodies are well-fed.
They are free of the burdens others carry; they are not afflicted like other men.
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Therefore pride is their necklace; a garment of violence covers them.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
From their prosperity proceeds iniquity; the imaginations of their hearts run wild.
They mock and speak with malice; with arrogance they threaten oppression.
They set their mouths against the heavens, and their tongues strut across the earth.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
So their people return to this place and drink up waters in abundance.
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
The wicked say, “How can God know? Does the Most High have knowledge?”
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
Behold, these are the wicked— always carefree as they increase their wealth.
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
Surely in vain I have kept my heart pure; in innocence I have washed my hands.
For I am afflicted all day long and punished every morning.
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
If I had said, “I will speak this way,” then I would have betrayed Your children.
When I tried to understand all this, it was troublesome in my sight
until I entered God’s sanctuary; then I discerned their end.
Surely You set them on slick ground; You cast them down into ruin.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
How suddenly they are laid waste, completely swept away by terrors!
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
Like one waking from a dream, so You, O Lord, awaken and despise their form.
When my heart was grieved and I was pierced within,
I was senseless and ignorant; I was a brute beast before You.
Yet I am always with You; You hold my right hand.
You guide me with Your counsel, and later receive me in glory.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
Whom have I in heaven but You? And on earth I desire no one besides You.
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
My flesh and my heart may fail, but God is the strength of my heart and my portion forever.
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
Those far from You will surely perish; You destroy all who are unfaithful to You.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
But as for me, it is good to draw near to God. I have made the Lord GOD my refuge, that I may proclaim all Your works.
