சங்கீதம் 73
Psalam. Asafov Kako je dobar Bog čestitima, Bog onima koji su čista srca!
A meni umalo noge ne posrnuše, zamalo koraci ne okliznuše,
jer zločincima zavidjeh motreći sreću grešnika.
Nikakvu patnju ne snose, pretilo je tijelo njihovo.
Ne žive u mukama smrtnika, ljudske ih nevolje ne biju.
6 ௬ ஆகையால் பெருமை கழுத்து அணிகலன்போல அவர்களைச் சுற்றிக்கொள்ளும், கொடுமை ஆடையைப்போல் அவர்களை மூடிக்கொள்ளும்.
Stoga je oholost ogrlica vratu njihovu, a nasilje haljina koja ih pokriva.
7 ௭ அவர்களுடைய கண்கள் கொழுப்பினால் எடுப்பாகப் பார்க்கிறது; அவர்கள் இருதயம் விரும்புவதிலும் அதிகமாக நடக்கிறது.
Iz pretila srca izlazi opakost njihova, srca im se prelijevaju ispraznim tlapnjama.
Podsmjehuju se i zlobno govore, nasiljem prijete odozgo.
Ustima na nebo nasrću, a jezik se njihov obara na zemlju.
10 ௧0 ஆகையால் அவருடைய மக்கள் இந்த வழியாகவே திரும்புகிறார்கள்; தண்ணீர்கள் அவர்களுக்குப் பரிபூரணமாகச் சுரந்துவரும்.
Zato moj narod za njima leti i srče obilne vode
11 ௧௧ தேவனுக்கு அது எப்படித் தெரியும்? உன்னதமானவருக்கு அதைப்பற்றி அறிவு உண்டோ? என்று சொல்லுகிறார்கள்.
pa veli: “Kako da dozna Bog? Spoznaje li Svevišnji?”
12 ௧௨ இதோ, இவர்கள் துன்மார்க்கர்கள்; இவர்கள் என்றும் சுகமாக வாழ்கிறவர்களாயிருந்து, சொத்தைப் பெருகச்செய்கிறார்கள்.
Eto, takvi su grešnici: uvijek spokojni, bogatstvo zgrću.
13 ௧௩ நான் வீணாகவே என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தம்செய்து, குற்றமில்லாமையிலே என்னுடைய கைகளைக் கழுவினேன்.
Jesam li, dakle, samo ja uzalud čuvao srce čisto i u nedužnosti prao ruke
kad sam primao udarce svaki dan i kaznu jutro za jutrom?
15 ௧௫ இந்த விதமாகப் பேசுவேன் என்று நான் சொன்னால், இதோ, உம்முடைய பிள்ளைகளின் சந்ததிக்குத் துரோகியாவேன்.
Da sam kazao: “Govorit ću kao i oni”, izdao bih rod sinova tvojih.
Promišljah tada da bih spoznao: al' mi se učini mučno u očima mojim
sve dok ne nađoh ulaz u Božje svetinje pa prozreh kakav im je svršetak.
Zaista, na klizavu stazu ti ih postavljaš, u propast ih obaraš.
19 ௧௯ அவர்கள் ஒரு நிமிடத்தில் எவ்வளவு பாழாகிப்போகிறார்கள்! பயங்கரங்களால் அழிந்து ஒன்றுமில்லாமல் போகிறார்கள்.
Kako učas propadoše, nestaše, užas ih izjede!
20 ௨0 தூக்கம் தெளிந்தவுடனே சொப்பனம் ஒழிவதுபோல், ஆண்டவரே, நீர் விழிக்கும்போது, அவர்கள் வேஷத்தை கலைத்துவிடுவீர்.
Kao što čovjek prezire san kad se probudi, tako ćeš, Gospode, prezreti lik im kada ustaneš.
Kad mi duša bijaše ojađena, a bubrezi probodeni,
bezumnik bijah bez razbora, k'o živinče pred tobom.
Al' ću odsad uvijek biti s tobom, jer ti prihvati desnicu moju:
vodit ćeš me po naumu svojem da me zatim uzmeš u slavu svoju.
25 ௨௫ பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
Koga ja imam u nebu osim tebe? Kad sam s tobom, ne veselim se zemlji.
26 ௨௬ என்னுடைய சரீரமும் என்னுடைய இருதயமும் வளர்ச்சியில்லாமல் போகிறது; தேவன் என்றென்றைக்கும் என்னுடைய இருதயத்தின் கன்மலையும் என்னுடைய பங்குமாக இருக்கிறார்.
Malaksalo mi tijelo i srce: okrilje srca moga, i baštino moja, o Bože, dovijeka!
27 ௨௭ இதோ, உம்மைவிட்டுத் தூரமாகப்போகிறவர்கள் நாசமடைவார்கள்; உம்மைவிட்டு உண்மையில்லாமல் போகிற அனைவரையும் அழிப்பீர்.
Doista, propast će oni koji se udaljuju od tebe, istrebljuješ svakog tko ti se iznevjeri.
28 ௨௮ எனக்கோ, தேவனை அண்டிக்கொண்டிருப்பதே நலம்; நான் உமது செயல்களையெல்லாம் சொல்லிவரும்படி கர்த்தராகிய ஆண்டவர்மேல் என்னுடைய நம்பிக்கையை வைத்திருக்கிறேன்.
A meni je milina biti u Božjoj blizini, imati sklonište svoje u Jahvi. Pripovijedat ću sva tvoja djela na vratima Kćeri sionske.
