< சங்கீதம் 70 >
1 ௧ நினைப்பூட்டுதலாகப் பாடி இராகத்தலைவனுக்கு ஒப்புவிக்கப்பட்ட தாவீதின் பாடல். தேவனே, என்னை விடுவியும், யெகோவாவே, எனக்கு உதவிசெய்ய விரைந்துவாரும்.
Au maître-chantre. — De David. — Pour servir de mémorial. O Dieu, daigne me délivrer! Éternel, accours à mon aide!
2 ௨ என்னுடைய உயிரை வாங்கத்தேடுகிறவர்கள் வெட்கி குழப்பம் அடைவார்களாக; எனக்குத் தீங்குவரும்படி விரும்புகிறவர்கள் பின்னிட்டுத் திரும்பி வெட்கம் அடைவார்களாக.
Qu'ils soient confus et qu'ils rougissent, Ceux qui en veulent à ma vie. Qu'ils reculent et soient couverts d'ignominie, Ceux qui souhaitent ma ruine!
3 ௩ ஆ ஆ, ஆ ஆ, என்பவர்கள் தாங்கள் அடையும் வெட்கத்தினால் பின்னாகப்போவார்களாக.
Que le juste châtiment de leur honte Fasse reculer ceux qui disent: «Ah! Ah!»
4 ௪ உம்மைத் தேடுகிற அனைவரும் உம்மில் மகிழ்ந்து சந்தோஷப்படுவார்களாக; உமது இரட்சிப்பில் பிரியப்படுகிறவர்கள் தேவனுக்கு மகிமையுண்டாவதாக என்று எப்பொழுதும் சொல்வார்களாக.
Que tous ceux qui te recherchent, Tressaillent d'allégresse et se réjouissent en toi! Et que ceux qui espèrent en ton secours Disent sans cesse: «Gloire soit à Dieu!»
5 ௫ நானோ எளிமையும், தேவையுள்ளவனுமாக இருக்கிறேன்; தேவனே, என்னிடத்தில் விரைவாக வாரும்: நீரே என்னுடைய துணையும் என்னை விடுவிக்கிறவருமானவர், யெகோவாவே, தாமதிக்காமலிரும்.
Je suis affligé et misérable: O Dieu, hâte-toi de venir à mon secours! Tu es mon aide et mon libérateur: Éternel, ne tarde pas!