சங்கீதம் 67

1 ௧ இசைக்கருவிகளை இசைக்கும் இராகத் தலைவனுக்கு ஒரு துதிப் பாடல். தேவனே, பூமியில் உம்முடைய வழியும், எல்லா தேசங்களுக்குள்ளும் உம்முடைய இரட்சிப்பும் விளங்கும்படியாக,

[Dem Vorsänger, mit Saitenspiel. Ein Psalm, ein Lied. [Eig. Ein Lied-Psalm] ] Gott sei uns gnädig und segne uns, er lasse sein Angesicht leuchten über [W. mit, bei] uns, (Sela)

2 ௨ தேவனே நீர் எங்களுக்கு இரங்கி, எங்களை ஆசீர்வதித்து, உம்முடைய முகத்தை எங்கள்மேல் பிரகாசிக்கச்செய்யும். (சேலா)

Daß man auf der Erde erkenne deinen Weg, unter allen Nationen deine Rettung!

3 ௩ தேவனே, மக்கள் உம்மைத் துதிப்பார்களாக; எல்லா மக்களும் உம்மைத் துதிப்பார்களாக.

Es werden [O. mögen; so auch v 4 u. 5] dich preisen die Völker, o Gott; es werden [O. mögen; so auch v 4 u. 5] dich preisen die Völker alle.

4 ௪ தேவனே நீர் மக்களை நிதானமாக நியாயந்தீர்த்து, பூமியிலுள்ள மக்களை நடத்துவீர்; ஆதலால் தேசங்கள் சந்தோஷித்து, கெம்பீரத்தோடு மகிழக்கடவர்கள். (சேலா)

Es werden sich freuen und jubeln die Völkerschaften; denn du wirst die Völker richten in Geradheit, und die Völkerschaften auf der Erde, du wirst sie leiten. (Sela)

5 ௫ தேவனே, மக்கள் உம்மைத் துதிப்பார்களாக; எல்லா மக்களும் உம்மைத் துதிப்பார்களாக.

Es werden dich preisen die Völker, o Gott; es werden dich preisen die Völker alle.

6 ௬ பூமி தன்னுடைய பலனைத் தரும், தேவனாகிய எங்களுடைய தேவனே எங்களை ஆசீர்வதிப்பார்.

Die Erde gibt ihren Ertrag; Gott, unser Gott, wird uns segnen.

7 ௭ தேவன் எங்களை ஆசீர்வதிப்பார்; பூமியின் எல்லைகளெல்லாம் அவருக்குப் பயந்திருக்கும்.

Gott wird uns segnen, und alle Enden der Erde werden ihn fürchten.