சங்கீதம் 63
1 ௧ யூதாவின் பாலைவனத்தில் இருந்தபோது தாவீது பாடிய பாடல். தேவனே, நீர் என் தேவன்; அதிகாலமே உம்மைத் தேடுகிறேன்; வறண்டதும் சோர்வுற்றதும் தண்ணீரற்றதுமான நிலத்திலே என்னுடைய ஆத்துமா உம்மேல் தாகமாக இருக்கிறது, என்னுடைய உடலானது உம்மை வாஞ்சிக்கிறது.
En salme av David, da han var i Juda ørken. Gud! Du er min Gud, jeg søker dig årle; min sjel tørster efter dig, mitt kjød lenges efter dig i et tørt og vansmektende land, hvor det ikke er vann.
2 ௨ இப்படியே பரிசுத்த இடத்தில் உம்மைப்பார்க்க ஆசையாக இருந்து, உமது வல்லமையையும் உமது மகிமையையும் கண்டேன்.
Således har jeg skuet dig i helligdommen, idet jeg så din makt og din herlighet.
For din miskunnhet er bedre enn livet; mine leber priser dig.
Således vil jeg love dig mitt liv igjennem; i ditt navn vil jeg opløfte mine hender.
5 ௫ நிணத்தையும் கொழுப்பையும் உண்டதுபோல என்னுடைய ஆத்துமா திருப்தியாகும்; என்னுடைய வாய் ஆனந்த சந்தோஷமுள்ள உதடுகளால் உம்மைப் போற்றும்.
Min sjel skal bli mettet som av marg og fett, og med jublende leber skal min munn lovprise dig.
Når jeg kommer dig i hu på mitt leie, tenker jeg på dig gjennem nattevaktene.
For du har vært min hjelp, og under dine vingers skygge jubler jeg.
Min sjel henger ved dig; din høire hånd holder mig oppe.
Og de som står mig efter livet for å ødelegge det, de skal komme til jordens nederste dyp.
De skal gis sverdet i vold, bli til rov for rever.
11 ௧௧ ராஜாவோ தேவனில் சந்தோஷப்படுவார்; தேவன் பேரில் சத்தியம்செய்கிறவர்கள் அனைவரும் மேன்மைபாராட்டுவார்கள்; பொய் பேசுகிறவர்களின் வாய் அடைக்கப்படும்.
Og kongen skal glede sig i Gud; hver den som sverger ved ham, skal prise sig lykkelig, for løgneres munn skal tilstoppes.
