சங்கீதம் 63
1 ௧ யூதாவின் பாலைவனத்தில் இருந்தபோது தாவீது பாடிய பாடல். தேவனே, நீர் என் தேவன்; அதிகாலமே உம்மைத் தேடுகிறேன்; வறண்டதும் சோர்வுற்றதும் தண்ணீரற்றதுமான நிலத்திலே என்னுடைய ஆத்துமா உம்மேல் தாகமாக இருக்கிறது, என்னுடைய உடலானது உம்மை வாஞ்சிக்கிறது.
Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.
2 ௨ இப்படியே பரிசுத்த இடத்தில் உம்மைப்பார்க்க ஆசையாக இருந்து, உமது வல்லமையையும் உமது மகிமையையும் கண்டேன்.
Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!
Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,
En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.
5 ௫ நிணத்தையும் கொழுப்பையும் உண்டதுபோல என்னுடைய ஆத்துமா திருப்தியாகும்; என்னுடைய வாய் ஆனந்த சந்தோஷமுள்ள உதடுகளால் உம்மைப் போற்றும்.
Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;
Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.
Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;
Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.
Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;
Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.
11 ௧௧ ராஜாவோ தேவனில் சந்தோஷப்படுவார்; தேவன் பேரில் சத்தியம்செய்கிறவர்கள் அனைவரும் மேன்மைபாராட்டுவார்கள்; பொய் பேசுகிறவர்களின் வாய் அடைக்கப்படும்.
Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!
