சங்கீதம் 44
1 ௧ கோராகின் குடும்பத்தின் மஸ்கீல் என்னும் இராகத் தலைவனிடம் கொடுக்கப்பட்ட தாவீதின் பாடல். தேவனே, எங்கள் முன்னோர்களுடைய நாட்களாகிய முற்காலத்தில் நீர் நடப்பித்த செயல்களை அவர்கள் எங்களுக்கு அறிவித்தார்கள்; அவைகளை எங்களுடைய காதுகளால் கேட்டோம்.
Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:
2 ௨ தேவனே நீர் உம்முடைய கையினாலே தேசங்களைத் துரத்தி, இவர்களை நாட்டி; மக்களைத் துன்பப்படுத்தி, இவர்களைப் பரவச்செய்தீர்.
Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;
3 ௩ அவர்கள் தங்களுடைய வாளினால் தேசத்தைக் கட்டிக்கொள்ளவில்லை; அவர்கள் கைகளும் அவர்களைப் பாதுகாக்கவில்லை; நீர் அவர்கள்மேல் பிரியமாக இருந்தபடியால், உம்முடைய வலதுகையும், உம்முடைய கையும், உம்முடைய முகத்தின் பிரகாசமும் அவர்களுக்குச் சாதகமாக இருந்தது.
ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.
Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.
5 ௫ உம்மாலே எங்களுடைய எதிரிகளைக் கீழே விழத்தாக்கி, எங்களுக்கு விரோதமாக எழும்புகிறவர்களை உம்முடைய பெயரினால் மிதிப்போம்.
С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:
ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;
7 ௭ நீரே எங்களுடைய எதிரிகளிடமிருந்து எங்களை பாதுகாத்து, எங்களைப் பகைக்கிறவர்களை வெட்கப்படுத்துகிறீர்.
но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.
О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.
Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;
10 ௧0 எதிரிக்கு நாங்கள் பின்னிட்டுத் திரும்பிப்போகச்செய்கிறீர்; எங்களுடைய பகைவர் தங்களுக்கென்று எங்களைக் கொள்ளையிடுகிறார்கள்.
обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;
Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;
без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;
13 ௧௩ எங்களுடைய அயலாருக்கு எங்களை நிந்தையாகவும், எங்கள் சுற்றுப்புறத்தாருக்கு ஏளனத்திற்கும், பழிப்புகளுக்கும் வைக்கிறீர்.
отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;
14 ௧௪ நாங்கள் தேசங்களுக்குள்ளே பழமொழியாக இருக்கவும், மக்கள் எங்களைக்குறித்துத் தலைதூக்கவும் செய்கிறீர்.
Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.
15 ௧௫ நிந்தித்துத் தூஷிக்கிறவனுடைய சத்தத்தினிமித்தமும், எதிரிகளினிமித்தமும், பழிவாங்குகிறவர்னிமித்தமும்,
Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое
16 ௧௬ என்னுடைய அவமானம் எப்போதும் எனக்கு முன்பாக இருக்கிறது; என்னுடைய முகத்தின் வெட்கம் என்னை மூடுகிறது.
от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:
17 ௧௭ இவையெல்லாம் எங்கள்மேல் வந்திருந்தும், உம்மை நாங்கள் மறக்கவும் இல்லை, உம்முடைய உடன்படிக்கைக்குத் துரோகம்செய்யவும் இல்லை.
все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.
Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,
когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.
Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,
то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.
Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.
23 ௨௩ ஆண்டவரே, விழித்துக்கொள்ளும்; ஏன் தூங்குகிறீர்? எழுந்தருளும், எங்களை என்றைக்கும் தள்ளிவிடாமலிரும்.
Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.
24 ௨௪ ஏன் உம்முடைய முகத்தை மறைத்து, எங்களுடைய துன்பத்தையும் எங்களுடைய நெருக்கத்தையும் மறந்துவிடுகிறீர்?
Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?
ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.
Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.
