சங்கீதம் 38
1 ௧ நினைவுகூருதலுக்கான தாவீதின் பாடல். யெகோவாவே, உம்முடைய கோபத்தில் என்னைக் கடிந்துகொள்ள வேண்டாம்; உம்முடைய கடுங்கோபத்தில் என்னைத் தண்டிக்க வேண்டாம்.
A Melody of David. To bring to Remembrance. O Yahweh, do not, in thine anger, correct me, nor, in thy wrath, chastise me;
For, thine arrows, have sunk down into me, and thy hand, presseth heavily upon me.
There is no soundness in my flesh, By reason of thine indignation, There is no peace in my bones, By reason of my sin;
4 ௪ என் அக்கிரமங்கள் என் தலைக்கு மேலாகப் பெருகினது, அவைகள் பாரச்சுமையைப்போல என்னால் தாங்கமுடியாத பாரமானது.
For, mine iniquities, have passed over my head, Like a heavy burden, they are too heavy for me:
My wounds are of bad odour—they have festered, by reason of my folly:
I am bent, I am bowed down very low. All the day, have I gloomily walked;
For, my loins, are filled with inflammation, and there is no soundness in my flesh:
I am benumbed and crushed exceedingly, —I have cried aloud because of the groaning of my heart.
O My Lord! before thee, is all my longing, and, my sighing, from thee, hath not been hid:
My heart, fluttereth, my strength hath forsaken me, and, as for the light of mine eyes, even they, are not with me:
11 ௧௧ என் நண்பர்களும் என் தோழர்களும் என் வாதையைக் கண்டு விலகுகிறார்கள்; என் இனத்தாரும் தூரத்திலே நிற்கிறார்கள்.
My lovers, and my friends, from before my stroke, stand aloof, —and, my near ones, far away, do stand:
12 ௧௨ என் உயிரை வாங்கத்தேடுகிறவர்கள் எனக்குக் கண்ணிகளை வைக்கிறார்கள்; எனக்குத் தீங்கை தேடுகிறவர்கள் கேடானவைகளைப் பேசி, நாள்முழுவதும் வஞ்சனைகளை யோசிக்கிறார்கள்.
Yea they who are seeking my life, have laid snares, and they who are asking my harm, have threatened engulfing ruin, And, deceitful things—all day long, do they mutter.
But, I, as one deaf, will not hear, —and as one dumb, who will not open his mouth:
Thus have I become as a man who cannot hear, in whose mouth are no arguments:
Because, for thee, O Yahweh, have I waited, Thou, wilt answer, O Adonay, my God!
16 ௧௬ அவர்கள் எனக்காக சந்தோஷப்படாதபடிக்கு இப்படிச் சொன்னேன்; என்னுடைய கால் தவறும்போது என்மேல் பெருமை பாராட்டுவார்களே.
For I said, Lest they rejoice over me! When my feet were tottering, against me, have they magnified themselves:
For, I, to halt, am ready, and, my pain, is before me continually;
For, mine iniquity, will I declare, I shall be anxious because of my sin;
19 ௧௯ என் எதிரிகள் வாழ்ந்து பலத்திருக்கிறார்கள்; காரணமில்லாமல் என்னைப் பகைக்கிறவர்கள் பெருகியிருக்கிறார்கள்.
And, my foes, are alive—have become strong, —and multiplied are they who hate me for false cause:
Even they who are repaying evil for good, accuse me because I pursue the good.
Do not forsake me, O Yahweh, My God! be not far from me:
Make haste to help me, My Lord, my deliverance!
