சங்கீதம் 2
Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd paa, hvad faafængt er?
2 ௨ யெகோவாவுக்கு விரோதமாகவும், அவர் அபிஷேகம்செய்தவருக்கு விரோதமாகவும், பூமியின் இராஜாக்கள் எழும்பி நின்று, அதிகாரிகள் ஒன்றாக ஆலோசனைசெய்து:
Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Raad mod HERREN og mod hans Salvede:
»Lad os sprænge deres Baand og kaste Rebene af os!«
Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.
5 ௫ அப்பொழுது அவர் தமது கோபத்திலே அவர்களுடன் பேசுவார். தமது கடுங்கோபத்திலே அவர்களைக் கலங்கச்செய்வார்.
Saa taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:
»Jeg har dog indsat min Konge paa Zion, mit hellige Bjerg!«
7 ௭ தீர்மானத்தின் விவரம் சொல்லுவேன்; யெகோவா என்னை நோக்கி, நீர் என்னுடைய மகன், இன்று நான் உம்மை பிறக்கச்செய்தேன்;
Jeg kundgør HERRENS Tilsagn. Han sagde til mig: »Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!
8 ௮ என்னைக் கேளும், அப்பொழுது தேசங்களை உமக்குச் சொத்தாகவும், பூமியின் எல்லைகளை உமக்குச் சொந்தமாகவும் கொடுப்பேன்;
Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;
9 ௯ இரும்புக் கோலால் அவர்களை நொறுக்கி, குயவனின் மண்பாண்டத்தைப்போல் அவர்களை உடைத்துப்போடுவீர் என்று சொன்னார்.
med Jernspir skal du knuse dem og sønderslaa dem som en Pottemagers Kar!«
Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder raade, I Jordens Dommere,
tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!
12 ௧௨ தேவமகன் கோபங்கொள்ளாமலும், நீங்கள் வழியிலே அழியாமலும் இருப்பதற்கு, தேவனை முத்தம்செய்யுங்கள்; கொஞ்சக்காலத்திலே தேவனுடைய கோபம் பற்றியெரியும்; அவரிடம் அடைக்கலமாக இருக்கிற அனைவரும் பாக்கியவான்கள்.
Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgaar! Snart blusser hans Vrede op. Salig hver den, der lider paa ham!
