< சங்கீதம் 129 >
1 ௧ ஆரோகண பாடல். என்னுடைய சிறுவயது முதற்கொண்டு அநேகமுறை என்னை நெருக்கினார்கள்.
Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel [God prevails] now say,
2 ௨ என்னுடைய சிறுவயது முதற்கொண்டு அநேகமுறை என்னை நெருக்கியும், என்னை மேற்கொள்ளாமற் போனார்கள்.
many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.
3 ௩ உழுகிறவர்கள் என்னுடைய முதுகின்மேல் உழுது, தங்களுடைய வரப்புகளை நீளமாக்கினார்கள்.
The plowers plowed on my back. They made their furrows long.
4 ௪ யெகோவாவோ நீதியுள்ளவர்; துன்மார்க்கர்களுடைய கயிறுகளை அவர் அறுத்தார் என்று, இஸ்ரவேல் இப்பொழுது சொல்வதாக.
Adonai is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.
5 ௫ சீயோனைப் பகைக்கிற அனைவரும் வெட்கப்பட்டு பின்னிட்டுத் திரும்புவார்கள்.
Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion [Mountain ridge, Marking].
6 ௬ வீட்டின்மேல் முளைக்கும் புல்லுக்கு அவர்கள் ஒப்பாவார்கள்; அது வளரும்முன்பு உலர்ந்துபோகும்.
Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up;
7 ௭ அறுக்கிறவன் அதினால் தன்னுடைய கையையும், அரிகளைக் கட்டுகிறவன் தன்னுடைய மடியையும் நிரப்புவதில்லை.
with which the reaper does not fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.
8 ௮ யெகோவாவுடைய ஆசீர்வாதம் உங்களுக்கு உண்டாகட்டும்; யெகோவாவின் பெயரினால் உங்களை ஆசீர்வதிக்கிறோம் என்று வழிப்போக்கர்கள் சொல்வதுமில்லை.
Neither do those who go by say, “The blessing of Adonai be on you. We bless you in Adonai’s name.”