< சங்கீதம் 126 >
1 ௧ ஆரோகண பாடல். சீயோனின் சிறையிருப்பைக் யெகோவா திருப்பி எருசலேமுக்கு கொண்டு வந்தபோது, கனவு காண்கிறவர்கள்போல் இருந்தோம்.
When Yahweh brought [us Israeli people] back to Jerusalem (OR, enabled us Israelis to prosper again), [it was wonderful]; it seemed as though [SIM] we were dreaming.
2 ௨ அப்பொழுது நம்முடைய வாய் சிரிப்பினாலும், நம்முடைய நாவு ஆனந்தசத்தத்தினாலும் நிறைந்திருந்தது; அப்பொழுது: யெகோவா இவர்களுக்குப் பெரிய காரியங்களைச் செய்தார் என்று தேசங்களுக்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டார்கள்.
We were extremely happy, and we [SYN] continued shouting joyfully. Then the [other] people-groups said about us, “Yahweh has done great things for them!”
3 ௩ யெகோவா நமக்குப் பெரிய காரியங்களைச் செய்தார்; இதற்காக நாம் மகிழ்ந்திருக்கிறோம்.
[And we say, “Yes], Yahweh [truly] has done great things for us, and we are [very] happy.”
4 ௪ யெகோவாவே, தெற்கத்திய வெள்ளங்களைத் திருப்புவதுபோல, எங்களுடைய சிறையிருப்பைத் திருப்பும்.
Yahweh, when it rains, water flows in the streams again [after they were dry] [SIM]. Similarly, enable our nation to become great again like it was before.
5 ௫ கண்ணீரோடு விதைக்கிறவர்கள் கெம்பீரத்தோடு அறுப்பார்கள்.
We cried when we planted [seeds because it was hard work preparing the soil that had not been plowed for many years]; [now we want to] shout joyfully because we are gathering a [big] harvest.
6 ௬ அள்ளித்தூவும் விதையைச் சுமக்கிறவன் அழுதுகொண்டு போகிறான்; ஆனாலும் தான் அறுத்த அரிகளைச் சுமந்துகொண்டு கெம்பீரத்தோடு திரும்பிவருவான்.
Those who cried as they carried the [bags of] seeds [to the fields] will shout joyfully when they bring the crops [to their houses at harvest time].