< சங்கீதம் 124 >
1 ௧ தாவீதின் ஆரோகண பாடல். மனிதர்கள் நமக்கு விரோதமாக எழும்பினபோது, யெகோவா நமது பக்கத்தில் இல்லாவிட்டால்,
Da nije bio Gospod s nama, neka reèe Izrailj,
2 ௨ யெகோவா தாமே நமது பக்கத்தில் இல்லாவிட்டால்,
Da nije bio Gospod s nama, kad ljudi ustaše na nas,
3 ௩ அவர்களுடைய கோபம் நம்மேல் எரியும்போது, நம்மை உயிரோடு விழுங்கியிருப்பார்கள்.
Žive bi nas proždrli, kad se raspali gnjev njihov na nas;
4 ௪ அப்பொழுது தண்ணீர்கள் நம்மேல் பாய்ந்து, வெள்ளங்கள் நமது ஆத்துமாவின்மேல் பெருகி,
Potopila bi nas voda, rijeka bi pokrila dušu našu;
5 ௫ கொந்தளிக்கும் தண்ணீர்கள் நமது ஆத்துமாவின்மேல் புரண்டுபோயிருக்கும் என்று இஸ்ரவேல் இப்பொழுது சொல்வதாக.
Pokrila bi dušu našu silna voda.
6 ௬ நம்மை அவர்களுடைய பற்களுக்கு இரையாக ஒப்புக்கொடுக்காமல் இருக்கிற யெகோவாவுக்கு நன்றி.
Blagosloven Gospod, koji nas ne dade zubima njihovijem da nas rastržu!
7 ௭ வேடருடைய கண்ணிக்குத் தப்பின குருவியைப்போல நம்முடைய ஆத்துமா தப்பினது, கண்ணி தெறித்தது, நாம் தப்பினோம்.
Duša se naša izbavi kao ptica iz zamke lovaèke; zamka se raskide, i mi se izbavismo.
8 ௮ நம்முடைய உதவி வானத்தையும் பூமியையும் உண்டாக்கின யெகோவாவுடைய பெயரில் உள்ளது.
Pomoæ je naša u imenu Gospodnjem, koji je stvorio nebo i zemlju.