சங்கீதம் 124

1 ௧ தாவீதின் ஆரோகண பாடல். மனிதர்கள் நமக்கு விரோதமாக எழும்பினபோது, யெகோவா நமது பக்கத்தில் இல்லாவிட்டால்,

Cantico di Maalot, di Davide DICA pure ora Israele: Se non che il Signore fu per noi;

2 ௨ யெகோவா தாமே நமது பக்கத்தில் இல்லாவிட்டால்,

Se non che il Signore fu per noi, Quando gli uomini si levarono contro a noi;

3 ௩ அவர்களுடைய கோபம் நம்மேல் எரியும்போது, நம்மை உயிரோடு விழுங்கியிருப்பார்கள்.

Essi ci avrebbero tranghiottiti tutti vivi, Allora che l'ira loro ardeva contro a noi;

4 ௪ அப்பொழுது தண்ணீர்கள் நம்மேல் பாய்ந்து, வெள்ளங்கள் நமது ஆத்துமாவின்மேல் பெருகி,

Allora le acque ci avrebbero inondati; Il torrente sarebbe passato sopra l'anima nostra;

5 ௫ கொந்தளிக்கும் தண்ணீர்கள் நமது ஆத்துமாவின்மேல் புரண்டுபோயிருக்கும் என்று இஸ்ரவேல் இப்பொழுது சொல்வதாக.

Allora le acque gonfiate Sarebbero passate sopra l'anima nostra.

6 ௬ நம்மை அவர்களுடைய பற்களுக்கு இரையாக ஒப்புக்கொடுக்காமல் இருக்கிற யெகோவாவுக்கு நன்றி.

Benedetto [sia] il Signore, Che non ci ha dati in preda a' lor denti.

7 ௭ வேடருடைய கண்ணிக்குத் தப்பின குருவியைப்போல நம்முடைய ஆத்துமா தப்பினது, கண்ணி தெறித்தது, நாம் தப்பினோம்.

L'anima nostra è scampata dal laccio degli uccellatori, come un uccelletto; Il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

8 ௮ நம்முடைய உதவி வானத்தையும் பூமியையும் உண்டாக்கின யெகோவாவுடைய பெயரில் உள்ளது.

Il nostro aiuto [è] nel Nome del Signore, Che ha fatto il cielo e la terra.