சங்கீதம் 122

1 ௧ தாவீதின் ஆரோகண பாடல். யெகோவாவுடைய ஆலயத்திற்குப் போவோம் வாருங்கள் என்று என் நண்பர்கள் எனக்கு அவர்கள் சொன்னபோது மகிழ்ச்சியாக இருந்தேன்.

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Io mi sono rallegrato quando m’han detto: Andiamo alla casa dell’Eterno.

2 ௨ எருசலேமே, உன்னுடைய வாசல்களில் எங்களுடைய கால்கள் நிற்கிறது.

I nostri passi si son fermati entro le tue porte, o Gerusalemme;

3 ௩ எருசலேம் கச்சிதமான நகரமாகக் கட்டப்பட்டிருக்கிறது.

Gerusalemme, che sei edificata, come una città ben compatta,

4 ௪ அங்கே இஸ்ரவேலுக்குச் சாட்சியாகக் யெகோவாவுடைய மக்களாகிய கோத்திரங்கள் யெகோவாவின் பெயரைப் போற்றுவதற்குப் போகும்.

dove salgono le tribù, le tribù dell’Eterno, secondo l’ingiunzione fattane ad Israele, per celebrare il nome dell’Eterno.

5 ௫ அங்கே தாவீதின் வீட்டாருடைய சிங்காசனங்களாகிய நியாயாசனங்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.

Perché quivi sono posti i troni per il giudizio, i troni della casa di Davide.

6 ௬ எருசலேமின் சமாதானத்திற்காக வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்; உன்னை நேசிக்கிறவர்கள் செழித்திருக்கட்டும்.

Pregate per la pace di Gerusalemme! Prosperino quelli che t’amano!

7 ௭ உன்னுடைய மதில்களுக்குள்ளே சமாதானமும், உன்னுடைய அரண்மனைகளுக்குள்ளே செழிப்பும் இருக்கும்.

Pace sia entro i tuoi bastioni, e tranquillità nei tuoi palazzi!

8 ௮ என்னுடைய சகோதரர்களுக்காகவும் என்னுடைய நண்பர்களுக்காகவும், உன்னில் சமாதானம் இருக்கட்டும் என்பேன்.

Per amore dei miei fratelli e dei miei amici, io dirò adesso: Sia pace in te!

9 ௯ எங்களுடைய தேவனாகிய யெகோவாவின் ஆலயத்திற்காக உனக்கு நன்மையுண்டாகத் தேடுவேன்.

Per amore della casa dell’Eterno, dell’Iddio nostro, io procaccerò il tuo bene.