சங்கீதம் 122

1 ௧ தாவீதின் ஆரோகண பாடல். யெகோவாவுடைய ஆலயத்திற்குப் போவோம் வாருங்கள் என்று என் நண்பர்கள் எனக்கு அவர்கள் சொன்னபோது மகிழ்ச்சியாக இருந்தேன்.

Ein Stufenlied. Von David. Ich freute mich, als sie zu mir sagten: Lasset uns zum Hause Jehovas gehen!

2 ௨ எருசலேமே, உன்னுடைய வாசல்களில் எங்களுடைய கால்கள் நிற்கிறது.

Unsere Füße werden in deinen Toren stehen, Jerusalem!

3 ௩ எருசலேம் கச்சிதமான நகரமாகக் கட்டப்பட்டிருக்கிறது.

Jerusalem, die du aufgebaut bist als eine fest in sich geschlossene Stadt,

4 ௪ அங்கே இஸ்ரவேலுக்குச் சாட்சியாகக் யெகோவாவுடைய மக்களாகிய கோத்திரங்கள் யெகோவாவின் பெயரைப் போற்றுவதற்குப் போகும்.

wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme Jahs, ein Zeugnis für Israel, zu preisen den Namen Jehovas!

5 ௫ அங்கே தாவீதின் வீட்டாருடைய சிங்காசனங்களாகிய நியாயாசனங்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.

Denn daselbst stehen die Throne zum Gericht, die Throne des Hauses Davids.

6 ௬ எருசலேமின் சமாதானத்திற்காக வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்; உன்னை நேசிக்கிறவர்கள் செழித்திருக்கட்டும்.

Bittet um die Wohlfahrt Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

7 ௭ உன்னுடைய மதில்களுக்குள்ளே சமாதானமும், உன்னுடைய அரண்மனைகளுக்குள்ளே செழிப்பும் இருக்கும்.

Wohlfahrt sei in deinen Festungswerken, sichere Ruhe in deinen Palästen!

8 ௮ என்னுடைய சகோதரர்களுக்காகவும் என்னுடைய நண்பர்களுக்காகவும், உன்னில் சமாதானம் இருக்கட்டும் என்பேன்.

Um meiner Brüder und meiner Genossen willen will ich sagen: Wohlfahrt sei in dir!

9 ௯ எங்களுடைய தேவனாகிய யெகோவாவின் ஆலயத்திற்காக உனக்கு நன்மையுண்டாகத் தேடுவேன்.

Um des Hauses Jehovas, unseres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen.