< சங்கீதம் 121 >
1 ௧ ஆரோகண பாடல். எனக்கு உதவி வரும் மலைகளுக்கு நேராக என்னுடைய கண்களை உயர்த்துகிறேன்.
Cantique pour les pèlerinages. Je lève mes yeux vers les montagnes: D'où me viendra le secours? —
2 ௨ வானத்தையும் பூமியையும் உண்டாக்கின யெகோவாவிடத்திலிருந்து எனக்கு உதவி வரும்.
— Mon secours vient de l'Éternel, Qui a fait les cieux et la terre.
3 ௩ உன்னுடைய காலைத் தள்ளாடவிடமாட்டார்; உன்னைக் காக்கிறவர் உறங்கமாட்டார்.
Il ne permettra pas que ton pied chancelle; Celui qui te garde ne sommeillera point.
4 ௪ இதோ, இஸ்ரவேலைக் காக்கிறவர் உறங்குகிறதுமில்லை தூங்குகிறதுமில்லை.
Oui, celui qui garde Israël, Ne sommeillera pas; il ne s'endormira point.
5 ௫ யெகோவா உன்னைக் காக்கிறவர்; யெகோவா உன்னுடைய வலது பக்கத்திலே உனக்கு நிழலாக இருக்கிறார்.
l'Éternel est celui qui te garde. l'Éternel est ton ombre; il se tient à ta droite.
6 ௬ பகலிலே வெயிலோ, இரவிலே நிலவோ உன்னைச் சேதப்படுத்துவதில்லை.
Le soleil ne te frappera point pendant le jour, Ni la lune pendant la nuit,
7 ௭ யெகோவா உன்னை எல்லாத் தீங்குக்கும் விலக்கிக் காப்பார்; அவர் உன்னுடைய ஆத்துமாவைக் காப்பார்.
L'Éternel te gardera de tout mal; Il gardera ton âme.
8 ௮ யெகோவா உன்னுடைய போக்கையும் உன்னுடைய வரத்தையும் இதுமுதற்கொண்டு என்றென்றும் காப்பார்.
L'Éternel veillera sur ton départ comme sur ton arrivée. Dès maintenant et à toujours.