< சங்கீதம் 120 >
1 ௧ ஆரோகண பாடல். என்னுடைய நெருக்கத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.
성전에 올라가는 노래 내가 환난 중에 여호와께 부르짖었더니 내게 응답하셨도다
2 ௨ யெகோவாவே, பொய் உதடுகளுக்கும் வஞ்சகமாக பேசும் நாவுக்கும் என்னுடைய ஆத்துமாவைத் தப்புவியும்.
여호와여 거짓된 입술과 궤사한 혀에서 내 생명을 건지소서
3 ௩ வஞ்சக நாவே, உனக்கு என்ன கிடைக்கும்? உனக்கு என்ன செய்யப்படும்?
너 궤사한 혀여 무엇으로 네게 주며 무엇으로 네게 더할꼬
4 ௪ பலவானுடைய கூர்மையான அம்புகளும், சூரைச்செடிகளை எரிக்கும் தழலுமே கிடைக்கும்.
장사의 날카로운 살과 로뎀나무 숯불이리로다
5 ௫ ஐயோ, நான் மேசேக்கிலே வாழ்ந்தது போதும், கேதாரின் கூடாரங்கள் அருகில் குடியிருந்ததும் போதும்!
메섹에 유하며 게달의 장막 중에 거하는 것이 내게 화로다
6 ௬ சமாதானத்தைப் பகைக்கிறவர்களிடம் என்னுடைய ஆத்துமா குடியிருந்ததும் போதும்!
내가 화평을 미워하는 자와 함께 오래 거하였도다
7 ௭ நான் சமாதானத்தை நாடுகிறேன்; அவர்களோ, நான் பேசும்போது போர்செய்ய முயற்சி செய்கிறார்கள்.
나는 화평을 원할지라도 내가 말할 때에 저희는 싸우려 하는도다