< சங்கீதம் 120 >

1 ஆரோகண பாடல். என்னுடைய நெருக்கத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.
Une chanson d'ascension. Dans ma détresse, j'ai crié à Yahvé. Il m'a répondu.
2 யெகோவாவே, பொய் உதடுகளுக்கும் வஞ்சகமாக பேசும் நாவுக்கும் என்னுடைய ஆத்துமாவைத் தப்புவியும்.
Délivre mon âme, Yahvé, des lèvres mensongères, d'une langue trompeuse.
3 வஞ்சக நாவே, உனக்கு என்ன கிடைக்கும்? உனக்கு என்ன செய்யப்படும்?
Ce que l'on vous donnera, et ce que l'on vous fera de plus, langue trompeuse?
4 பலவானுடைய கூர்மையான அம்புகளும், சூரைச்செடிகளை எரிக்கும் தழலுமே கிடைக்கும்.
Flèches acérées des puissants, avec des charbons ardents de genévrier.
5 ஐயோ, நான் மேசேக்கிலே வாழ்ந்தது போதும், கேதாரின் கூடாரங்கள் அருகில் குடியிருந்ததும் போதும்!
Malheur à moi, car j'habite à Meshech, que j'habite parmi les tentes de Kedar!
6 சமாதானத்தைப் பகைக்கிறவர்களிடம் என்னுடைய ஆத்துமா குடியிருந்ததும் போதும்!
Mon âme a eu sa demeure trop longtemps avec celui qui déteste la paix.
7 நான் சமாதானத்தை நாடுகிறேன்; அவர்களோ, நான் பேசும்போது போர்செய்ய முயற்சி செய்கிறார்கள்.
Je suis pour la paix, mais quand je parle, ils sont pour la guerre.

< சங்கீதம் 120 >