< சங்கீதம் 120 >

1 ஆரோகண பாடல். என்னுடைய நெருக்கத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.
Ka khuikha awh Bawipa ce khy nyng saw, anih ing nim hlat law hy.
2 யெகோவாவே, பொய் உதடுகளுக்கும் வஞ்சகமாக பேசும் நாவுக்கும் என்னுடைய ஆத்துமாவைத் தப்புவியும்.
Aw Bawipa, qaai ak kqawn huikhqi ingkaw qaai kqawn na ak nget laikhqi anglakawhkawng ni hul lah.
3 வஞ்சக நாவே, உனக்கு என்ன கிடைக்கும்? உனக்கு என்ன செய்யப்படும்?
Aw qaai kqawn na ak nget hui lai nang, nang ak khan awh anih ing ikaw a sai kaw, cekcoengawh ikaw ak awm bai?
4 பலவானுடைய கூர்மையான அம்புகளும், சூரைச்செடிகளை எரிக்கும் தழலுமே கிடைக்கும்.
Kaw ak awmkhqi a la sumkhqi ing nang ce ni toel kawmsaw, imnawt thing mai alh ing ni toel kaw.
5 ஐயோ, நான் மேசேக்கிலே வாழ்ந்தது போதும், கேதாரின் கூடாரங்கள் அருகில் குடியிருந்ததும் போதும்!
Kedar awhkaw hi im anglakawh awm nawh, Meshqek awh ak awm ve kai aham khaw map mah hy!
6 சமாதானத்தைப் பகைக்கிறவர்களிடம் என்னுடைய ஆத்துமா குடியிருந்ததும் போதும்!
Roepnaak ak sawhnaak thlang anglakawh ka awm ve sang soeih hawh hy.
7 நான் சமாதானத்தை நாடுகிறேன்; அவர்களோ, நான் பேசும்போது போர்செய்ய முயற்சி செய்கிறார்கள்.
Kai taw qoepnaak ak ngaih thlang na awm nyng; cehlai awi kak kqawn awh, qaal thawh aham ngaih lat uhy.

< சங்கீதம் 120 >