சங்கீதம் 119
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 ௧0 என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் உம்மைத் தேடுகிறேன், என்னை உமது கற்பனைகளைவிட்டு வழிதவறிச் செல்ல விடாமலிரும்.
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 ௧௭ கிமெல். உமது அடியேனுக்கு அனுகூலமாக இரும்; அப்பொழுது நான் பிழைத்து, உமது வசனத்தைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 ௨௨ நிந்தையையும் அவமானத்தையும் என்னை விட்டு அகற்றும்; நான் உம்முடைய சாட்சிகளுக்குக் கீழ்படிகிறேன்.
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 ௨௩ அதிகாரிகளும் உட்கார்ந்து எனக்கு விரோதமாகப் பேசிக்கொள்ளுகிறார்கள்; உமது ஊழியனோ, உமது பிரமாணங்களைத் தியானிக்கிறேன்.
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 ௨௬ என்னுடைய வழிகளை நான் உமக்கு விவரித்துக் காட்டினபோது எனக்குச் செவிகொடுத்தீர்; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 ௩௩ எ. யெகோவாவே, உமது பிரமாணங்களின் வழியை எனக்குப் போதியும்; முடிவுவரை நான் அதைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 ௩௪ எனக்கு உணர்வைத் தாரும்; அப்பொழுது நான் உமது வேதத்தைப் பற்றிக்கொண்டு, என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் அதைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 ௩௬ என்னுடைய இருதயம் பொருளாசையைச் சார்ந்து இருக்காமல், உமது சாட்சிகளைச் சார்ந்து இருக்கும்படி செய்யும்.
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 ௪௩ சத்திய வசனம் முற்றிலும் என்னுடைய வாயிலிருந்து நீங்கவிடாமலிரும்; உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
Dine rätter äro min visa i mino huse.
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 ௫௮ முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய தயவுக்காகக் கெஞ்சுகிறேன்; உமது வாக்குத்தத்தத்தின்படி எனக்கு இரங்கும்.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 ௫௯ என்னுடைய வழிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டு, என்னுடைய கால்களை உம்முடைய சாட்சிகளுக்கு நேராகத் திருப்பினேன்.
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 ௬௬ உத்தம நிதானிப்பையும் அறிவையும் எனக்குப் போதித்தருளும், உம்முடைய கற்பனைகளில் நம்பிக்கையாக இருக்கிறேன்.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 ௬௭ நான் உபத்திரவப்படுவதற்கு முன்பு வழிதப்பி நடந்தேன்; இப்பொழுதோ உம்முடைய வார்த்தையைக் காத்து நடக்கிறேன்.
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 ௬௯ பெருமைக்காரர்கள் எனக்கு விரோதமாகப் பொய்களைப் பிணைக்கிறார்கள்; நானோ, முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 ௭௩ யோட். உம்முடைய கரங்கள் என்னை உண்டாக்கி, என்னை உருவாக்கினது; உம்முடைய கற்பனைகளைக் கற்றுக்கொள்ள என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 ௭௪ நான் உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறபடியால், உமக்குப் பயந்தவர்கள் என்னைக் கண்டு சந்தோஷப்படுவார்கள்.
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 ௭௫ யெகோவாவே, உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் நீதியுள்ளதென்றும், உண்மையின்படி என்னை உபத்திரவப்படுத்தினீரென்றும் அறிவேன்.
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 ௭௭ நான் பிழைத்திருக்கும்படிக்கு உமது இரக்கங்கள் எனக்குக் கிடைக்கட்டும்; உம்முடைய வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சி.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 ௭௮ பெருமைக்காரர்கள் என்னைப் பொய்களினால் கெடுக்கப் பார்த்தபடியால் வெட்கப்பட்டுப்போகட்டும்; நானோ உமது கட்டளைகளைத் தியானிப்பேன்.
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 ௮௧ கப். உம்முடைய இரட்சிப்புக்கு என்னுடைய ஆத்துமா தவிக்கிறது; உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 ௮௨ எப்பொழுது என்னைத் தேற்றுவீர் என்று, உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின்மேல் நோக்கமாக என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 ௮௪ உமது அடியேனுடைய நாட்கள் எவ்வளவு? என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களுக்கு நீர் எப்பொழுது நியாயத்தீர்ப்பு செய்வீர்?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 ௮௬ உம்முடைய கற்பனைகளெல்லாம் உண்மையாக இருக்கிறது; அநியாயமாக என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறார்கள்; நீர் எனக்கு உதவி செய்யும்.
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 ௮௭ அவர்கள் என்னைப் பூமியில் இல்லாமல் நீக்கிவிடச் சற்றே தப்பினது; ஆனாலும் நான் உமது கட்டளைகளை விட்டுவிடவில்லை.
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 ௮௮ உமது கிருபையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின் சாட்சியைக் காத்து நடப்பேன்.
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 ௯0 உம்முடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்; பூமியை உறுதிப்படுத்தினீர், அது நிலைத்திருக்கிறது.
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 ௯௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நிறைவேற்றும்படி அவைகள் இந்த நாள்வரைக்கும் நிற்கிறது; அனைத்தும் உம்மைச் சேவிக்கும்.
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 ௯௨ உமது வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சியாக இல்லாமலிருந்தால், என்னுடைய துக்கத்திலே அழிந்துபோயிருப்பேன்.
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 ௯௫ துன்மார்க்கர்கள் என்னை அழிக்கக் காத்திருக்கிறார்கள்; நான் உமது சாட்சிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 ௯௮ நீர் உம்முடைய கற்பனைகளைக் கொண்டு என்னை என்னுடைய எதிரிகளிலும் அதிக ஞானமுள்ளவனாக்குகிறீர்; அவைகள் என்றைக்கும் என்னுடனே இருக்கிறது.
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 ௯௯ உம்முடைய சாட்சிகள் என்னுடைய தியானமாக இருக்கிறபடியால், எனக்குப் போதித்தவர்கள் எல்லோரிலும் அறிவுள்ளவனாக இருக்கிறேன்.
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 ௧0௧ உம்முடைய வசனத்தை நான் காத்து நடக்கும்படிக்கு, எல்லா பொல்லாத வழிகளுக்கும் என்னுடைய கால்களை விலக்குகிறேன்.
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 ௧0௩ உம்முடைய வார்த்தைகள் என்னுடைய நாவுக்கு எவ்வளவு இனிமையானவைகள்; என்னுடைய வாய்க்கு அவைகள் தேனிலும் இனிமையானதாக இருக்கும்.
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 ௧0௫ நூன். உம்முடைய வசனம் என்னுடைய கால்களுக்குத் தீபமும், என்னுடைய பாதைக்கு வெளிச்சமுமாக இருக்கிறது.
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 ௧0௮ யெகோவாவே, என்னுடைய வாயின் உற்சாகபலிகளை நீர் ஏற்றுக்கொண்டு, உமது நியாயங்களை எனக்குப் போதித்தருளும்.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 ௧0௯ என்னுடைய உயிர் எப்பொழுதும் என்னுடைய கையில் இருக்கிறது; ஆனாலும் உம்முடைய வேதத்தை மறக்கமாட்டேன்.
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 ௧௧0 துன்மார்க்கர்கள் எனக்குக் கண்ணிவைக்கிறார்கள்; ஆனாலும் நான் உம்முடைய கட்டளைகளை விட்டு வழிதவறிப் போகமாட்டேன்.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 ௧௧௧ உம்முடைய சாட்சிகளை நிரந்தர சுதந்தரமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறேன், அவைகளே என்னுடைய இருதயத்தின் மகிழ்ச்சி.
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 ௧௧௬ நான் பிழைத்திருப்பதற்கு உமது வார்த்தையின்படி என்னை ஆதரித்தருளும்; என்னுடைய நம்பிக்கை வீணாகிப்போக என்னை வெட்கத்திற்கு உட்படுத்தாமல் இரும்.
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 ௧௧௭ என்னை ஆதரித்தருளும்; அப்பொழுது நான் இரட்சிக்கப்பட்டு, எந்தநாளும் உம்முடைய பிரமாணங்களில் தியானமாக இருப்பேன்.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 ௧௧௮ உமது பிரமாணங்களைவிட்டு வழிவிலகுகிற அனைவரையும் மிதித்துப் போடுகிறீர்; அவர்களுடைய சிந்தனை வஞ்சனையானது.
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 ௧௧௯ பூமியிலுள்ள துன்மார்க்கர்கள் அனைவரையும் துருவைப்போல அகற்றிவிடுகிறீர்; ஆகையால் உமது சாட்சிகளில் பிரியப்படுகிறேன்.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 ௧௨0 உமக்குப் பயப்படும் பயத்தால் என்னுடைய உடல் சிலிர்க்கிறது; உமது நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குப் பயப்படுகிறேன்.
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 ௧௨௧ ஆயின். நியாயமும் நீதியும் செய்கிறேன்; என்னை ஒடுக்குகிறவர்களுக்கு என்னை ஒப்புக்கொடாமல் இரும்.
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 ௧௨௩ உமது இரட்சிப்புக்கும் உமது நீதியின் வார்த்தைகளுக்கும் காத்திருக்கிறதினால் என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 ௧௨௮ எல்லாவற்றைப்பற்றியும் நீர் அருளின எல்லாக் கட்டளைகளும் செம்மையென்று எண்ணி, அனைத்து பொய்வழிகளையும் வெறுக்கிறேன்.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 ௧௩௧ உம்முடைய கற்பனைகளை நான் விரும்புகிறபடியால், என்னுடைய வாயை ஆவென்று திறந்து அவைகளுக்கு ஏங்குகிறேன்.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 ௧௩௨ உம்முடைய பெயரை நேசிக்கிறவர்களுக்கு வழங்கும் நியாயத்தின்படியே என்னை நோக்கிப்பார்த்து, எனக்கு இரங்கும்.
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 ௧௩௩ உம்முடைய வார்த்தையிலே என்னுடைய காலடிகளை நிலைப்படுத்தி, ஒரு அநியாயமும் என்னை ஆட்கொள்ளச்செய்யாமல் இரும்.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 ௧௩௪ மனிதர்கள் செய்யும் அநீதிகளுக்கு என்னை விலக்கி விடுவித்தருளும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய கட்டளைகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 ௧௩௬ உம்முடைய வேதத்தை மனிதர்கள் காத்து நடக்காதபடியால், என்னுடைய கண்களிலிருந்து நீர்த்தாரைகள் ஓடுகிறது.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 ௧௩௯ என்னுடைய எதிரிகள் உம்முடைய வசனங்களை மறந்தபடியால், என்னுடைய பக்திவைராக்கியம் என்னை அழிக்கிறது.
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 ௧௪௪ உம்முடைய சாட்சிகளின் நீதி என்றைக்கும் நிற்கும்; என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும், அப்பொழுது நான் பிழைத்திருப்பேன்.
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 ௧௪௫ கோப். முழு இருதயத்தோடும் கூப்பிட்டேன், யெகோவாவே, என்னுடைய ஜெபத்தைக் கேளும்; உம்முடைய பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 ௧௪௬ உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன், என்னைக் காப்பாற்றும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 ௧௪௮ உமது வசனத்தைத் தியானிக்கும்படி, குறித்த இரவு நேரங்களுக்கு முன்னே என்னுடைய கண்கள் விழித்துக்கொள்ளும்.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 ௧௪௯ உம்முடைய கிருபையின்படி என்னுடைய சத்தத்தைக் கேளும்; யெகோவாவே, உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 ௧௫0 தீமையைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் நெருங்கி இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் உம்முடைய வேதத்திற்குத் தூரமாக இருக்கிறார்கள்.
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 ௧௫௨ நீர் உம்முடைய சாட்சிகளை என்றென்றைக்கும் நிற்க நிறுவினீர் என்பதை, அவைகளால் நான் நெடுநாளாக அறிந்திருக்கிறேன்.
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 ௧௫௪ எனக்காக நீர் வழக்காடி என்னை மீட்டுக்கொள்ளும், உம்முடைய வார்த்தையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 ௧௫௫ இரட்சிப்பு துன்மார்க்கர்களுக்குத் தூரமாக இருக்கிறது, அவர்கள் உமது பிரமாணங்களைத் தேடமாட்டார்கள்.
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 ௧௫௬ யெகோவாவே, உம்முடைய இரக்கங்கள் பெரியவைகளாக இருக்கிறது; உமது நியாயங்களின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 ௧௫௭ என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களும் என்னை விரோதிக்கிறவர்களும் அநேகர்; ஆனாலும் உம்முடைய சாட்சிகளை விட்டுவிலகமாட்டேன்.
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 ௧௬௧ ஷீன். அதிகாரிகளும் காரணமில்லாமல் என்னைத் துன்பப்படுத்தினார்கள், ஆனாலும் என்னுடைய இருதயம் உமது வசனத்திற்கே பயப்படுகிறது.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 ௧௬௨ மிகுந்த கொள்ளைப்பொருட்களைக் கண்டுபிடிக்கிறவன் மகிழுகிறதுபோல, நான் உமது வார்த்தையின் பெயரில் மகிழுகிறேன்.
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 ௧௬௮ உமது கட்டளைகளையும் உமது சாட்சிகளையும் காத்து நடக்கிறேன்; என்னுடைய வழிகளெல்லாம் உமக்கு முன்பாக இருக்கிறது.
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 ௧௬௯ தெள. யெகோவாவே, என்னுடைய கூப்பிடுதல் உமது சந்நிதியில் வருவதாக; உமது வசனத்தின்படியே என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 ௧௭௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நீர் எனக்குப் போதிக்கும்போது, என்னுடைய உதடுகள் உமது துதியைப் பிரபலப்படுத்தும்.
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 ௧௭௨ உமது கற்பனைகளெல்லாம் நீதியுள்ளவைகள்; ஆதலால், என்னுடைய நாவு உம்முடைய வசனத்தை விவரித்துச் சொல்லும்.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 ௧௭௫ என்னுடைய ஆத்துமா பிழைத்திருந்து உம்மைத் துதிக்கட்டும்; உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் எனக்கு உதவியாக இருக்கட்டும்.
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 ௧௭௬ காணாமற்போன ஆட்டைப்போல வழிதப்பிப்போனேன்; உமது அடியேனைத் தேடும்; உமது கற்பனைகளை நான் மறக்கமாட்டேன்.
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
