சங்கீதம் 119
Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
10 ௧0 என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் உம்மைத் தேடுகிறேன், என்னை உமது கற்பனைகளைவிட்டு வழிதவறிச் செல்ல விடாமலிரும்.
Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
17 ௧௭ கிமெல். உமது அடியேனுக்கு அனுகூலமாக இரும்; அப்பொழுது நான் பிழைத்து, உமது வசனத்தைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
22 ௨௨ நிந்தையையும் அவமானத்தையும் என்னை விட்டு அகற்றும்; நான் உம்முடைய சாட்சிகளுக்குக் கீழ்படிகிறேன்.
Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
23 ௨௩ அதிகாரிகளும் உட்கார்ந்து எனக்கு விரோதமாகப் பேசிக்கொள்ளுகிறார்கள்; உமது ஊழியனோ, உமது பிரமாணங்களைத் தியானிக்கிறேன்.
Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
26 ௨௬ என்னுடைய வழிகளை நான் உமக்கு விவரித்துக் காட்டினபோது எனக்குச் செவிகொடுத்தீர்; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.
Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
33 ௩௩ எ. யெகோவாவே, உமது பிரமாணங்களின் வழியை எனக்குப் போதியும்; முடிவுவரை நான் அதைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
34 ௩௪ எனக்கு உணர்வைத் தாரும்; அப்பொழுது நான் உமது வேதத்தைப் பற்றிக்கொண்டு, என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் அதைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
36 ௩௬ என்னுடைய இருதயம் பொருளாசையைச் சார்ந்து இருக்காமல், உமது சாட்சிகளைச் சார்ந்து இருக்கும்படி செய்யும்.
Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
43 ௪௩ சத்திய வசனம் முற்றிலும் என்னுடைய வாயிலிருந்து நீங்கவிடாமலிரும்; உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
58 ௫௮ முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய தயவுக்காகக் கெஞ்சுகிறேன்; உமது வாக்குத்தத்தத்தின்படி எனக்கு இரங்கும்.
Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
59 ௫௯ என்னுடைய வழிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டு, என்னுடைய கால்களை உம்முடைய சாட்சிகளுக்கு நேராகத் திருப்பினேன்.
Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
66 ௬௬ உத்தம நிதானிப்பையும் அறிவையும் எனக்குப் போதித்தருளும், உம்முடைய கற்பனைகளில் நம்பிக்கையாக இருக்கிறேன்.
Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
67 ௬௭ நான் உபத்திரவப்படுவதற்கு முன்பு வழிதப்பி நடந்தேன்; இப்பொழுதோ உம்முடைய வார்த்தையைக் காத்து நடக்கிறேன்.
Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
69 ௬௯ பெருமைக்காரர்கள் எனக்கு விரோதமாகப் பொய்களைப் பிணைக்கிறார்கள்; நானோ, முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
73 ௭௩ யோட். உம்முடைய கரங்கள் என்னை உண்டாக்கி, என்னை உருவாக்கினது; உம்முடைய கற்பனைகளைக் கற்றுக்கொள்ள என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
74 ௭௪ நான் உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறபடியால், உமக்குப் பயந்தவர்கள் என்னைக் கண்டு சந்தோஷப்படுவார்கள்.
De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
75 ௭௫ யெகோவாவே, உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் நீதியுள்ளதென்றும், உண்மையின்படி என்னை உபத்திரவப்படுத்தினீரென்றும் அறிவேன்.
Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
77 ௭௭ நான் பிழைத்திருக்கும்படிக்கு உமது இரக்கங்கள் எனக்குக் கிடைக்கட்டும்; உம்முடைய வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சி.
La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
78 ௭௮ பெருமைக்காரர்கள் என்னைப் பொய்களினால் கெடுக்கப் பார்த்தபடியால் வெட்கப்பட்டுப்போகட்டும்; நானோ உமது கட்டளைகளைத் தியானிப்பேன்.
La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
81 ௮௧ கப். உம்முடைய இரட்சிப்புக்கு என்னுடைய ஆத்துமா தவிக்கிறது; உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
82 ௮௨ எப்பொழுது என்னைத் தேற்றுவீர் என்று, உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின்மேல் நோக்கமாக என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
84 ௮௪ உமது அடியேனுடைய நாட்கள் எவ்வளவு? என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களுக்கு நீர் எப்பொழுது நியாயத்தீர்ப்பு செய்வீர்?
Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
86 ௮௬ உம்முடைய கற்பனைகளெல்லாம் உண்மையாக இருக்கிறது; அநியாயமாக என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறார்கள்; நீர் எனக்கு உதவி செய்யும்.
Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
87 ௮௭ அவர்கள் என்னைப் பூமியில் இல்லாமல் நீக்கிவிடச் சற்றே தப்பினது; ஆனாலும் நான் உமது கட்டளைகளை விட்டுவிடவில்லை.
På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
88 ௮௮ உமது கிருபையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின் சாட்சியைக் காத்து நடப்பேன்.
Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
90 ௯0 உம்முடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்; பூமியை உறுதிப்படுத்தினீர், அது நிலைத்திருக்கிறது.
Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
91 ௯௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நிறைவேற்றும்படி அவைகள் இந்த நாள்வரைக்கும் நிற்கிறது; அனைத்தும் உம்மைச் சேவிக்கும்.
Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
92 ௯௨ உமது வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சியாக இல்லாமலிருந்தால், என்னுடைய துக்கத்திலே அழிந்துபோயிருப்பேன்.
Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
95 ௯௫ துன்மார்க்கர்கள் என்னை அழிக்கக் காத்திருக்கிறார்கள்; நான் உமது சாட்சிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.
De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
98 ௯௮ நீர் உம்முடைய கற்பனைகளைக் கொண்டு என்னை என்னுடைய எதிரிகளிலும் அதிக ஞானமுள்ளவனாக்குகிறீர்; அவைகள் என்றைக்கும் என்னுடனே இருக்கிறது.
Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
99 ௯௯ உம்முடைய சாட்சிகள் என்னுடைய தியானமாக இருக்கிறபடியால், எனக்குப் போதித்தவர்கள் எல்லோரிலும் அறிவுள்ளவனாக இருக்கிறேன்.
Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
101 ௧0௧ உம்முடைய வசனத்தை நான் காத்து நடக்கும்படிக்கு, எல்லா பொல்லாத வழிகளுக்கும் என்னுடைய கால்களை விலக்குகிறேன்.
Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
103 ௧0௩ உம்முடைய வார்த்தைகள் என்னுடைய நாவுக்கு எவ்வளவு இனிமையானவைகள்; என்னுடைய வாய்க்கு அவைகள் தேனிலும் இனிமையானதாக இருக்கும்.
Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
105 ௧0௫ நூன். உம்முடைய வசனம் என்னுடைய கால்களுக்குத் தீபமும், என்னுடைய பாதைக்கு வெளிச்சமுமாக இருக்கிறது.
Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
108 ௧0௮ யெகோவாவே, என்னுடைய வாயின் உற்சாகபலிகளை நீர் ஏற்றுக்கொண்டு, உமது நியாயங்களை எனக்குப் போதித்தருளும்.
La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
109 ௧0௯ என்னுடைய உயிர் எப்பொழுதும் என்னுடைய கையில் இருக்கிறது; ஆனாலும் உம்முடைய வேதத்தை மறக்கமாட்டேன்.
Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
110 ௧௧0 துன்மார்க்கர்கள் எனக்குக் கண்ணிவைக்கிறார்கள்; ஆனாலும் நான் உம்முடைய கட்டளைகளை விட்டு வழிதவறிப் போகமாட்டேன்.
De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
111 ௧௧௧ உம்முடைய சாட்சிகளை நிரந்தர சுதந்தரமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறேன், அவைகளே என்னுடைய இருதயத்தின் மகிழ்ச்சி.
Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
116 ௧௧௬ நான் பிழைத்திருப்பதற்கு உமது வார்த்தையின்படி என்னை ஆதரித்தருளும்; என்னுடைய நம்பிக்கை வீணாகிப்போக என்னை வெட்கத்திற்கு உட்படுத்தாமல் இரும்.
Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
117 ௧௧௭ என்னை ஆதரித்தருளும்; அப்பொழுது நான் இரட்சிக்கப்பட்டு, எந்தநாளும் உம்முடைய பிரமாணங்களில் தியானமாக இருப்பேன்.
Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
118 ௧௧௮ உமது பிரமாணங்களைவிட்டு வழிவிலகுகிற அனைவரையும் மிதித்துப் போடுகிறீர்; அவர்களுடைய சிந்தனை வஞ்சனையானது.
Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
119 ௧௧௯ பூமியிலுள்ள துன்மார்க்கர்கள் அனைவரையும் துருவைப்போல அகற்றிவிடுகிறீர்; ஆகையால் உமது சாட்சிகளில் பிரியப்படுகிறேன்.
Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
120 ௧௨0 உமக்குப் பயப்படும் பயத்தால் என்னுடைய உடல் சிலிர்க்கிறது; உமது நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குப் பயப்படுகிறேன்.
Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
121 ௧௨௧ ஆயின். நியாயமும் நீதியும் செய்கிறேன்; என்னை ஒடுக்குகிறவர்களுக்கு என்னை ஒப்புக்கொடாமல் இரும்.
Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
123 ௧௨௩ உமது இரட்சிப்புக்கும் உமது நீதியின் வார்த்தைகளுக்கும் காத்திருக்கிறதினால் என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
128 ௧௨௮ எல்லாவற்றைப்பற்றியும் நீர் அருளின எல்லாக் கட்டளைகளும் செம்மையென்று எண்ணி, அனைத்து பொய்வழிகளையும் வெறுக்கிறேன்.
Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
131 ௧௩௧ உம்முடைய கற்பனைகளை நான் விரும்புகிறபடியால், என்னுடைய வாயை ஆவென்று திறந்து அவைகளுக்கு ஏங்குகிறேன்.
Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
132 ௧௩௨ உம்முடைய பெயரை நேசிக்கிறவர்களுக்கு வழங்கும் நியாயத்தின்படியே என்னை நோக்கிப்பார்த்து, எனக்கு இரங்கும்.
Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
133 ௧௩௩ உம்முடைய வார்த்தையிலே என்னுடைய காலடிகளை நிலைப்படுத்தி, ஒரு அநியாயமும் என்னை ஆட்கொள்ளச்செய்யாமல் இரும்.
Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
134 ௧௩௪ மனிதர்கள் செய்யும் அநீதிகளுக்கு என்னை விலக்கி விடுவித்தருளும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய கட்டளைகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
136 ௧௩௬ உம்முடைய வேதத்தை மனிதர்கள் காத்து நடக்காதபடியால், என்னுடைய கண்களிலிருந்து நீர்த்தாரைகள் ஓடுகிறது.
Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
139 ௧௩௯ என்னுடைய எதிரிகள் உம்முடைய வசனங்களை மறந்தபடியால், என்னுடைய பக்திவைராக்கியம் என்னை அழிக்கிறது.
Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
144 ௧௪௪ உம்முடைய சாட்சிகளின் நீதி என்றைக்கும் நிற்கும்; என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும், அப்பொழுது நான் பிழைத்திருப்பேன்.
Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
145 ௧௪௫ கோப். முழு இருதயத்தோடும் கூப்பிட்டேன், யெகோவாவே, என்னுடைய ஜெபத்தைக் கேளும்; உம்முடைய பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
146 ௧௪௬ உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன், என்னைக் காப்பாற்றும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
148 ௧௪௮ உமது வசனத்தைத் தியானிக்கும்படி, குறித்த இரவு நேரங்களுக்கு முன்னே என்னுடைய கண்கள் விழித்துக்கொள்ளும்.
Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
149 ௧௪௯ உம்முடைய கிருபையின்படி என்னுடைய சத்தத்தைக் கேளும்; யெகோவாவே, உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
150 ௧௫0 தீமையைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் நெருங்கி இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் உம்முடைய வேதத்திற்குத் தூரமாக இருக்கிறார்கள்.
De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
152 ௧௫௨ நீர் உம்முடைய சாட்சிகளை என்றென்றைக்கும் நிற்க நிறுவினீர் என்பதை, அவைகளால் நான் நெடுநாளாக அறிந்திருக்கிறேன்.
For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
154 ௧௫௪ எனக்காக நீர் வழக்காடி என்னை மீட்டுக்கொள்ளும், உம்முடைய வார்த்தையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்.
Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
155 ௧௫௫ இரட்சிப்பு துன்மார்க்கர்களுக்குத் தூரமாக இருக்கிறது, அவர்கள் உமது பிரமாணங்களைத் தேடமாட்டார்கள்.
Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
156 ௧௫௬ யெகோவாவே, உம்முடைய இரக்கங்கள் பெரியவைகளாக இருக்கிறது; உமது நியாயங்களின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
157 ௧௫௭ என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களும் என்னை விரோதிக்கிறவர்களும் அநேகர்; ஆனாலும் உம்முடைய சாட்சிகளை விட்டுவிலகமாட்டேன்.
Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
161 ௧௬௧ ஷீன். அதிகாரிகளும் காரணமில்லாமல் என்னைத் துன்பப்படுத்தினார்கள், ஆனாலும் என்னுடைய இருதயம் உமது வசனத்திற்கே பயப்படுகிறது.
Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
162 ௧௬௨ மிகுந்த கொள்ளைப்பொருட்களைக் கண்டுபிடிக்கிறவன் மகிழுகிறதுபோல, நான் உமது வார்த்தையின் பெயரில் மகிழுகிறேன்.
Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
168 ௧௬௮ உமது கட்டளைகளையும் உமது சாட்சிகளையும் காத்து நடக்கிறேன்; என்னுடைய வழிகளெல்லாம் உமக்கு முன்பாக இருக்கிறது.
Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
169 ௧௬௯ தெள. யெகோவாவே, என்னுடைய கூப்பிடுதல் உமது சந்நிதியில் வருவதாக; உமது வசனத்தின்படியே என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
171 ௧௭௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நீர் எனக்குப் போதிக்கும்போது, என்னுடைய உதடுகள் உமது துதியைப் பிரபலப்படுத்தும்.
Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
172 ௧௭௨ உமது கற்பனைகளெல்லாம் நீதியுள்ளவைகள்; ஆதலால், என்னுடைய நாவு உம்முடைய வசனத்தை விவரித்துச் சொல்லும்.
Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
175 ௧௭௫ என்னுடைய ஆத்துமா பிழைத்திருந்து உம்மைத் துதிக்கட்டும்; உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் எனக்கு உதவியாக இருக்கட்டும்.
La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
176 ௧௭௬ காணாமற்போன ஆட்டைப்போல வழிதப்பிப்போனேன்; உமது அடியேனைத் தேடும்; உமது கற்பனைகளை நான் மறக்கமாட்டேன்.
Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
