சங்கீதம் 119
Glückselig, die unsträflich leben und in des Herrn Gesetzen wandeln!
Glückselig sind, die seine Bräuche achten und ihn von ganzem Herzen suchen,
die nie ein Unrecht tun und die auf seinen Wegen wandeln!
Du selbst gibst Deine Vorschriften, daß man genau sie halte.
Ach, wäre fest mein Wandel in der Befolgung Deiner Ordnungen!
Dann werde ich niemals zuschanden, beacht ich alle Deine Satzungen.
Ich danke Dir von Herzensgrunde, wenn ich erlerne Deine so gerechten Weisungen.
Genau beachten will ich Deine Vorschriften. Verlaß mich nicht dabei!
Wodurch erhält ein Jüngling seinen Wandel rein? Wenn er sich hält an Deine Worte.
10 ௧0 என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் உம்மைத் தேடுகிறேன், என்னை உமது கற்பனைகளைவிட்டு வழிதவறிச் செல்ல விடாமலிரும்.
Von ganzem Herzen suche ich Dich auf. Entfremde mich nicht Deinen Satzungen!
In meinem Herzen berge ich Dein Wort, auf daß ich wider Dich nicht sündige.
Gepriesen seist Du, Herr! Gewöhne mich an Deine Ordnungen!
Auswendig sag ich auf all Deine mündlichen Gebote.
Ich freue mich des Weges hin zu Deinen Zeugnissen weit mehr als über irgendwelche Schätze.
Was Du befiehlst, dem sinn ich nach und schaue hin auf Deine Pfade.
Mit Deinen Ordnungen befasse ich mich gern, vergesse nicht Dein Wort.
Gewähre Deinem Knechte, daß ich leben bleibe! Dann halte ich Dein Wort.
Entschleiere mir das Auge, daß ich schaue, was wunderbar an Deiner Lehre!
Ein Fremdling bin ich in dem Lande. Verbirg mir nimmer Deine Satzungen!
In Sehnsucht meine Seele sich verzehrt nach Deinen Weisungen zu jeder Zeit.
Du schiltst die Frechen. Verfluchst, die Deine Satzungen mißachten!
22 ௨௨ நிந்தையையும் அவமானத்தையும் என்னை விட்டு அகற்றும்; நான் உம்முடைய சாட்சிகளுக்குக் கீழ்படிகிறேன்.
Wend Spott und Hohn von mir; denn Deine Zeugnisse, ich achte sie!
23 ௨௩ அதிகாரிகளும் உட்கார்ந்து எனக்கு விரோதமாகப் பேசிக்கொள்ளுகிறார்கள்; உமது ஊழியனோ, உமது பிரமாணங்களைத் தியானிக்கிறேன்.
Ob Fürsten auch sich wider mich beraten, Dein Knecht beherzigt dennoch Deine Ordnungen.
Ja, Wonne sind mir Deine Zeugnisse, Wegweiser sind mir Deine Vorschriften.
Am Staube klebe ich. Erhalte mich nach Deinem Wort am Leben!
26 ௨௬ என்னுடைய வழிகளை நான் உமக்கு விவரித்துக் காட்டினபோது எனக்குச் செவிகொடுத்தீர்; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.
Ich lege meine Wege dar, und Du erhörst mich. Gewöhne mich an Deine Satzungen!
Gib Einsicht mir ins Wesen Deiner Vorschriften! Dann will ich Deine Wunder überdenken.
Vor Leid weint meine Seele. Richt mich nach Deinem Worte auf!
Halt fern von mir den Pfad der Untreue! Zu eigen gib mir Deine Lehre gnädiglich!
Den Weg der Treue wähle ich, befolge Deine Weisungen.
Ich hänge fest an Deinen Zeugnissen. Herr, laß mich nicht zuschanden werden!
Ich laufe auf dem Wege Deiner Ordnungen; Du machst mir weit das Herz.
33 ௩௩ யெகோவாவே, உமது பிரமாணங்களின் வழியை எனக்குப் போதியும்; முடிவுவரை நான் அதைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Zeig mir den Weg zu Deinen Vorschriften, o Herr! Ich will ihn mit Bedacht einhalten.
34 ௩௪ எனக்கு உணர்வைத் தாரும்; அப்பொழுது நான் உமது வேதத்தைப் பற்றிக்கொண்டு, என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் அதைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Gib Einsicht mir, daß ich befolge Deine Lehre und sie mit ganzem Herzen hüte!
Laß Deiner Satzung Pfad mich wallen! Denn Freude habe ich daran.
36 ௩௬ என்னுடைய இருதயம் பொருளாசையைச் சார்ந்து இருக்காமல், உமது சாட்சிகளைச் சார்ந்து இருக்கும்படி செய்யும்.
Zu Deinen Bräuchen lenke hin mein Herz und nicht zur Eigenliebe!
Lenk meine Augen ab vom Schielen nach dem Eitlen! Auf Deinen Wegen laß mich Leben finden!
Bewähr an Deinem Knecht Dein Wort, das zu der Ehrfurcht vor Dir leiten soll!
Nimm meine Schmach hinweg, daß ich gezweifelt, ob Deine Weisungen auch heilsam seien!
Nach Deinen Vorschriften verlangt es mich. In Deiner Liebe laß mich leben!
Herr! Deine Gnade komme über mich, Dein Heil nach Deinem Worte,
daß ich entgegne meinem Schmäher! Denn Deinem Wort vertraue ich.
43 ௪௩ சத்திய வசனம் முற்றிலும் என்னுடைய வாயிலிருந்து நீங்கவிடாமலிரும்; உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Versag nicht meinem Mund das rechte Wort! Auf Deine Weisung harr ich sehnsuchtsvoll.
Stets will ich Deiner Lehre folgen, für immer und auf ewig,
nach ihr, der überreichen, wandeln. Nach Deinen Vorschriften verlangt es mich.
Vor Königen selbst rede ich von Deinen Zeugnissen ohn alle Scheu.
Ich habe meine Lust an Deinen Satzungen; ich liebe sie.
48 ௪௮ நான் பிரியப்படுகிற உமது கற்பனைகளுக்குக் கையை உயர்த்துவேன், உமது பிரமாணங்களைத் தியானிப்பேன். சாயீன்.
Ich rege meine Hände eifervoll für Deine so geliebten Satzungen und sinne über Deine Ordnungen.
Gedenke Deinem Diener jenes Wort, auf das Du mich fest hoffen lässest!
Dies ist mein Trost in meinem Leid, daß Lebensmut Dein Wort mir gibt.
So sehr Vermessene meiner spotten, ich weiche nicht von Deiner Lehre.
An Deine Weisungen, die alten, denke ich und fühle mich getröstet, Herr.
Der Frevler wegen packt mich Zornesglut, die Deine Lehre schnöd verlassen.
Zu Lobesliedern sind mir Deine Ordnungen geworden im Haus, wo ich als Fremdling weile.
Ich denke, Herr, an Deinen Namen in der Nacht, an Deine Lehre selbst in mitternächtiger Stunde.
Zum Grundsatz ward mir dies, weil ich um Deine Vorschriften mich kümmere:
"Mein Alles ist der Herr", das deut ich so: Ich muß die Worte Dein beachten.
58 ௫௮ முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய தயவுக்காகக் கெஞ்சுகிறேன்; உமது வாக்குத்தத்தத்தின்படி எனக்கு இரங்கும்.
Von ganzem Herzen werbe ich um Deine Huld. Sei gnädig mir nach Deinem Wort!
59 ௫௯ என்னுடைய வழிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டு, என்னுடைய கால்களை உம்முடைய சாட்சிகளுக்கு நேராகத் திருப்பினேன்.
Ich überlege meine Wege und lenke meine Füß hin zu Deinen Zeugnissen.
Ich eile, säume nicht, zu halten Deine Satzungen.
Der Frevler Stricke wollen mich umfangen; doch ich vergesse nimmer Deine Lehre.
Um Mitternacht erhebe ich mich schon und danke Dir für Deine Weisungen, die so gerecht,
im Wetteifer mit allen, die Dich fürchten, die Deine Vorschriften befolgen.
Voll Deiner Gnade ist die Erde, Herr. Gewöhne mich an Deine Satzungen!
Du tust an Deinem Knechte Gutes, nach Deinem Worte, Herr.
66 ௬௬ உத்தம நிதானிப்பையும் அறிவையும் எனக்குப் போதித்தருளும், உம்முடைய கற்பனைகளில் நம்பிக்கையாக இருக்கிறேன்.
So lehre mich heilsame Sitte und Erkenntnis! Denn Deinen Satzungen vertraue ich.
67 ௬௭ நான் உபத்திரவப்படுவதற்கு முன்பு வழிதப்பி நடந்தேன்; இப்பொழுதோ உம்முடைய வார்த்தையைக் காத்து நடக்கிறேன்.
Bevor ich leiden mußte, irrte ich; nun aber halte ich Dein Wort.
Du bist so gut und handelst gut. Gewöhne mich an Deine Satzungen!
69 ௬௯ பெருமைக்காரர்கள் எனக்கு விரோதமாகப் பொய்களைப் பிணைக்கிறார்கள்; நானோ, முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Mir dichten Freche Falsches an; ich aber halte Deine Vorschriften aus ganzem Herzen.
Ihr Herz ist stumpf wie Fett; doch ich ergötze mich an Deiner Lehre.
Mir war es heilsam, daß ich litt, damit ich mich an Deine Ordnungen gewöhnte.
Dein mündliches Gesetz gilt mir weit mehr als tausend Stücke Gold und Silber.
73 ௭௩ உம்முடைய கரங்கள் என்னை உண்டாக்கி, என்னை உருவாக்கினது; உம்முடைய கற்பனைகளைக் கற்றுக்கொள்ள என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Von Deiner Hand bin ich geschaffen und gebildet. Verleih mir Einsicht, daß ich mich an Deine Satzungen gewöhne!
74 ௭௪ நான் உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறபடியால், உமக்குப் பயந்தவர்கள் என்னைக் கண்டு சந்தோஷப்படுவார்கள்.
Mit Freuden sehen, die Dich fürchten, daß ich mich auf Dein Wort verlasse.
75 ௭௫ யெகோவாவே, உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் நீதியுள்ளதென்றும், உண்மையின்படி என்னை உபத்திரவப்படுத்தினீரென்றும் அறிவேன்.
Ich weiß es, Herr: Gerecht sind Deine Weisungen; in bester Absicht hast Du mich gezüchtigt.
Zum Troste sei mir Deine Huld, wie Deinem Knechte Du verheißen
77 ௭௭ நான் பிழைத்திருக்கும்படிக்கு உமது இரக்கங்கள் எனக்குக் கிடைக்கட்டும்; உம்முடைய வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சி.
Laß Dein Erbarmen mich erquicken! Denn Deine Lehre ist mir Lust.
78 ௭௮ பெருமைக்காரர்கள் என்னைப் பொய்களினால் கெடுக்கப் பார்த்தபடியால் வெட்கப்பட்டுப்போகட்டும்; நானோ உமது கட்டளைகளைத் தியானிப்பேன்.
Schmach über diese Frechen, weil grundlos sie zu Unrecht mich bezichtigen! Ich sinne über Deine Vorschriften.
Sie mögen sich durch mich in solche wandeln, die fürchten Dich und schätzen lernen Deine Zeugnisse!
80 ௮0 நான் வெட்கப்பட்டுப் போகாதபடிக்கு, என்னுடைய இருதயம் உமது பிரமாணங்களில் உத்தமமாக இருக்கட்டும். கப்.
Unfehlbar sei mein Herz in Deinen Ordnungen, damit ich nicht erröten muß!
Nach Deinem Heile schmachtet meine Seele, ich harre Deines Wortes.
82 ௮௨ எப்பொழுது என்னைத் தேற்றுவீர் என்று, உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின்மேல் நோக்கமாக என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Nach Deinem Worte schmachten meine Augen: "Wann bringt's mir Trost?"
Bin ich auch wie ein Schlauch im Rauche, vergesse ich doch niemals Deine Ordnungen.
84 ௮௪ உமது அடியேனுடைய நாட்கள் எவ்வளவு? என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களுக்கு நீர் எப்பொழுது நியாயத்தீர்ப்பு செய்வீர்?
Wieviel sind noch der Tage Deines Knechtes? Wann richtest Du, die mich verfolgen?
Mir graben Freche Gruben in dem, was Deiner Lehre nicht entspricht.
86 ௮௬ உம்முடைய கற்பனைகளெல்லாம் உண்மையாக இருக்கிறது; அநியாயமாக என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறார்கள்; நீர் எனக்கு உதவி செய்யும்.
Was Du befiehlst, ist lautre Wahrheit; grundlos verfolgt man mich. Komm mir zu Hilfe!
87 ௮௭ அவர்கள் என்னைப் பூமியில் இல்லாமல் நீக்கிவிடச் சற்றே தப்பினது; ஆனாலும் நான் உமது கட்டளைகளை விட்டுவிடவில்லை.
Beinah vertilgten sie mich von der Erde; doch laß ich nicht von Deinen Vorschriften.
88 ௮௮ உமது கிருபையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின் சாட்சியைக் காத்து நடப்பேன். லாமேட்.
Nach Deiner Huld erhalte mich am Leben, daß Deines Mundes Lehre ich befolge!
Dein Wort ist für die Ewigkeiten, Herr; dem Himmel gleich, so steht es fest gegründet.
90 ௯0 உம்முடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்; பூமியை உறுதிப்படுத்தினீர், அது நிலைத்திருக்கிறது.
Durch alle Zeiten währet Deine Treue, wie Du die Erde für die Dauer hast gegründet.
91 ௯௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நிறைவேற்றும்படி அவைகள் இந்த நாள்வரைக்கும் நிற்கிறது; அனைத்தும் உம்மைச் சேவிக்கும்.
Für Deine Winke steht sie heut bereit; denn alles ist Dir untertan.
92 ௯௨ உமது வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சியாக இல்லாமலிருந்தால், என்னுடைய துக்கத்திலே அழிந்துபோயிருப்பேன்.
Wenn Deine Lehre mir nicht Wonne wäre, vergangen wäre ich in meinem Leid.
Nie will ich Deine Vorschriften vergessen; denn Du verleihst mir dadurch Lebenskraft.
Dein bin ich. Steh mir bei! Denn ich durchforsche Deine Vorschriften.
95 ௯௫ துன்மார்க்கர்கள் என்னை அழிக்கக் காத்திருக்கிறார்கள்; நான் உமது சாட்சிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.
Mir lauern Frevler auf, mich umzubringen; doch ich vertiefe mich in Deine Zeugnisse.
Bei allem anderen, was enden soll, ersehe ich ein Ende; doch Dein Gebot ist übergroß.
Wie lieb ich Deine Lehre! Sie ist mein täglich Sinnen.
98 ௯௮ நீர் உம்முடைய கற்பனைகளைக் கொண்டு என்னை என்னுடைய எதிரிகளிலும் அதிக ஞானமுள்ளவனாக்குகிறீர்; அவைகள் என்றைக்கும் என்னுடனே இருக்கிறது.
Mich macht weit klüger Deine Satzung, als meine Feinde sind; denn ich besitze sie für immer.
99 ௯௯ உம்முடைய சாட்சிகள் என்னுடைய தியானமாக இருக்கிறபடியால், எனக்குப் போதித்தவர்கள் எல்லோரிலும் அறிவுள்ளவனாக இருக்கிறேன்.
Verständiger noch werde ich als alle meine Lehrer; denn Deine Zeugnisse sind all mein Sinnen.
An Einsicht übertreff ich Greise; denn ich beachte Deine Satzungen.
101 ௧0௧ உம்முடைய வசனத்தை நான் காத்து நடக்கும்படிக்கு, எல்லா பொல்லாத வழிகளுக்கும் என்னுடைய கால்களை விலக்குகிறேன்.
Ich wehre meinem Fuße jeden bösen Weg, auf daß ich Deines Wortes pflege.
Ich weiche nicht von deinen Weisungen; denn Du belehrest mich.
103 ௧0௩ உம்முடைய வார்த்தைகள் என்னுடைய நாவுக்கு எவ்வளவு இனிமையானவைகள்; என்னுடைய வாய்க்கு அவைகள் தேனிலும் இனிமையானதாக இருக்கும்.
Wie süß sind meinem Gaumen Deine Worte, weit süßer meinem Mund als Honigseim!
Verständig werde ich durch Deine Vorschriften; drum hasse ich auch jeden falschen Pfad.
Dein Wort ist meines Fußes Leuchte, ein Licht auf meinem Pfade.
Ich hab's mir eidlich vorgenommen, was Du gerecht befohlen, auch zu halten.
Ich bin gar tief gebeugt. Nach Deinem Worte, Herr, belebe mich!
108 ௧0௮ யெகோவாவே, என்னுடைய வாயின் உற்சாகபலிகளை நீர் ஏற்றுக்கொண்டு, உமது நியாயங்களை எனக்குப் போதித்தருளும்.
Laß, Herr, Dir meines Mundes Übungen gefallen! Gewöhne mich an Deine Weisungen!
109 ௧0௯ என்னுடைய உயிர் எப்பொழுதும் என்னுடைய கையில் இருக்கிறது; ஆனாலும் உம்முடைய வேதத்தை மறக்கமாட்டேன்.
Mein Leben ist beständig in Gefahr; doch ich vergesse Deine Lehre nicht.
110 ௧௧0 துன்மார்க்கர்கள் எனக்குக் கண்ணிவைக்கிறார்கள்; ஆனாலும் நான் உம்முடைய கட்டளைகளை விட்டு வழிதவறிப் போகமாட்டேன்.
Mir legen Frevler Schlingen; ich irre nimmer ab von Deinen Vorschriften. -
111 ௧௧௧ உம்முடைய சாட்சிகளை நிரந்தர சுதந்தரமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறேன், அவைகளே என்னுடைய இருதயத்தின் மகிழ்ச்சி.
Ein ewig Erbgut sind mir Deine Zeugnisse; ja, Herzenswonne sind sie mir.
112 ௧௧௨ முடிவுவரை இடைவிடாமல் உம்முடைய பிரமாணங்களின்படி செய்ய என்னுடைய இருதயத்தைச் சாய்த்தேன். சாமெக்.
Ich neige hin mein Herz, zu tun, was Du befiehlst, für immer auf das eifrigste.
Ich hasse Zweifler; doch Deine Lehre liebe ich.
Mein Schirm und Schild bist Du; ich harre Deines Wortes.
Hinweg von mir, ihr Übeltäter! Ich will ja meines Gottes Satzungen befolgen.
116 ௧௧௬ நான் பிழைத்திருப்பதற்கு உமது வார்த்தையின்படி என்னை ஆதரித்தருளும்; என்னுடைய நம்பிக்கை வீணாகிப்போக என்னை வெட்கத்திற்கு உட்படுத்தாமல் இரும்.
Nach Deinem Worte stärke mich, auf daß ich lebe! Beschäme mich in meiner Hoffnung nicht!
117 ௧௧௭ என்னை ஆதரித்தருளும்; அப்பொழுது நான் இரட்சிக்கப்பட்டு, எந்தநாளும் உம்முடைய பிரமாணங்களில் தியானமாக இருப்பேன்.
Halt Du mich fest, daß ich gerettet werde! Ich schaue stets nach Deinen Ordnungen.
118 ௧௧௮ உமது பிரமாணங்களைவிட்டு வழிவிலகுகிற அனைவரையும் மிதித்துப் போடுகிறீர்; அவர்களுடைய சிந்தனை வஞ்சனையானது.
Die sich vergehn an Deinen Ordnungen, die wirfst Du weg; denn Trug ist all ihr Sinnen.
119 ௧௧௯ பூமியிலுள்ள துன்மார்க்கர்கள் அனைவரையும் துருவைப்போல அகற்றிவிடுகிறீர்; ஆகையால் உமது சாட்சிகளில் பிரியப்படுகிறேன்.
Die Frevler all auf Erden achtest Du wie Schlacken; drum liebe ich auch Deine Zeugnisse.
120 ௧௨0 உமக்குப் பயப்படும் பயத்தால் என்னுடைய உடல் சிலிர்க்கிறது; உமது நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குப் பயப்படுகிறேன். ஆயின்.
Aus Furcht vor Dir erschaudert mir die Haut; Ich fürchte mich vor Deinen Strafgerichten.
Das Rechte tu ich und das Gute. Gib meinen Drängern mich nicht preis!
Vertritt zu seinem Besten Deinen Knecht, daß nicht die Stolzen mir Gewalt antun!
123 ௧௨௩ உமது இரட்சிப்புக்கும் உமது நீதியின் வார்த்தைகளுக்கும் காத்திருக்கிறதினால் என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Nach Deiner Hilfe schmachten meine Augen, nach Deiner Heilsverheißung.
Verfahr mit Deinem Knecht nach Deiner Huld! Gewöhne mich an Deine Ordnungen!
Dein Knecht bin ich. Belehre mich, auf daß ich Deine Bräuche wohl verstehe!
's ist Zeit, sich für den Herrn zu regen; sie wollen Dein Gesetz abschaffen.
Drum liebe ich auch Deine Satzungen viel mehr als Gold, als selbst das feinste Gold.
128 ௧௨௮ எல்லாவற்றைப்பற்றியும் நீர் அருளின எல்லாக் கட்டளைகளும் செம்மையென்று எண்ணி, அனைத்து பொய்வழிகளையும் வெறுக்கிறேன். பே.
Drum habe ich all Deine Vorschriften mir auserwählt; ich hasse jeden falschen Weg.
Geheimnisvoll sind Deine Zeugnisse drum achtet ihrer meine Seele.
Dein Wort erschließen spendet Licht; es macht die Einfalt klug.
131 ௧௩௧ உம்முடைய கற்பனைகளை நான் விரும்புகிறபடியால், என்னுடைய வாயை ஆவென்று திறந்து அவைகளுக்கு ஏங்குகிறேன்.
Begierig öffne ich den Mund; denn mich verlangt nach Deinen Satzungen.
132 ௧௩௨ உம்முடைய பெயரை நேசிக்கிறவர்களுக்கு வழங்கும் நியாயத்தின்படியே என்னை நோக்கிப்பார்த்து, எனக்கு இரங்கும்.
Wend Dich zu mir und sei mir gnädig, wie's Rechtens ist für die, die Deinen Namen lieben!
133 ௧௩௩ உம்முடைய வார்த்தையிலே என்னுடைய காலடிகளை நிலைப்படுத்தி, ஒரு அநியாயமும் என்னை ஆட்கொள்ளச்செய்யாமல் இரும்.
In Deinem Wort mach meine Schritte fest! Laß nicht das Böse herrschen über mich!
134 ௧௩௪ மனிதர்கள் செய்யும் அநீதிகளுக்கு என்னை விலக்கி விடுவித்தருளும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய கட்டளைகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Von Menschendruck befreie mich, damit ich Deine Vorschriften befolge!
Laß Deinem Knecht Dein Antlitz leuchten! Gewöhne mich an Deine Ordnungen!
136 ௧௩௬ உம்முடைய வேதத்தை மனிதர்கள் காத்து நடக்காதபடியால், என்னுடைய கண்களிலிருந்து நீர்த்தாரைகள் ஓடுகிறது. த்சாடே.
Aus meinen Augen strömen Wasserbäche für die, die Deine Lehre nicht befolgen.
Gerecht bist Du, o Herr, und Deine Weisungen sind recht.
Ganz recht sind Deine Bräuche, die Du bestimmst, und lauter Wahrheit.
139 ௧௩௯ என்னுடைய எதிரிகள் உம்முடைய வசனங்களை மறந்தபடியால், என்னுடைய பக்திவைராக்கியம் என்னை அழிக்கிறது.
Mein Eifer zehrt mich auf, daß meine Gegner Deine Worte so vergessen.
Dein Wort ist rein geläutert; Dein Knecht hat's lieb.
Gering, verachtet bin ich zwar; doch ich vergesse nimmer Deine Vorschriften.
Dein Recht bleibt ewig Recht; Wahrheit ist Deine Lehre.
Mich treffen Not und Angst; doch Wonne sind mir Deine Satzungen.
144 ௧௪௪ உம்முடைய சாட்சிகளின் நீதி என்றைக்கும் நிற்கும்; என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும், அப்பொழுது நான் பிழைத்திருப்பேன். கோப்.
Allzeit sind Deine Bräuche richtig. Gib Einsicht mir, daß ich am Leben bleibe!
145 ௧௪௫ முழு இருதயத்தோடும் கூப்பிட்டேன், யெகோவாவே, என்னுடைய ஜெபத்தைக் கேளும்; உம்முடைய பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Von ganzem Herzen rufe ich: "Herr, höre mich! Ich möchte Deine Ordnungen befolgen!"
146 ௧௪௬ உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன், என்னைக் காப்பாற்றும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
"Hilf mir!" so rufe ich zu Dir. "Ich möchte Deine Zeugnisse beachten."
Zur Zeit der Dämmerung erheb ich mich und flehe; ich harre Deines Wortes.
148 ௧௪௮ உமது வசனத்தைத் தியானிக்கும்படி, குறித்த இரவு நேரங்களுக்கு முன்னே என்னுடைய கண்கள் விழித்துக்கொள்ளும்.
Bevor der Morgen graut, sind meine Augen wach, Dein Wort zu überdenken.
149 ௧௪௯ உம்முடைய கிருபையின்படி என்னுடைய சத்தத்தைக் கேளும்; யெகோவாவே, உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Nach Deiner Huld erhöre mein Gebet! Wie's Deine Art ist, laß mich leben!
150 ௧௫0 தீமையைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் நெருங்கி இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் உம்முடைய வேதத்திற்குத் தூரமாக இருக்கிறார்கள்.
Die nach dem Laster jagen, kommen diesem immer näher und Deiner Lehre immer ferner.
Jedoch auch Du bist nahe, Herr; all Deine Satzungen sind Wahrheit.
152 ௧௫௨ நீர் உம்முடைய சாட்சிகளை என்றென்றைக்கும் நிற்க நிறுவினீர் என்பதை, அவைகளால் நான் நெடுநாளாக அறிந்திருக்கிறேன். ரேஷ்.
Von Urzeit her, so weiß ich es von Deinen Zeugnissen, Du hast sie eingesetzt für immer.
Sieh her auf meine Not und rette mich! Ich habe Deine Lehre nicht vergessen.
154 ௧௫௪ எனக்காக நீர் வழக்காடி என்னை மீட்டுக்கொள்ளும், உம்முடைய வார்த்தையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்.
Zu meiner Rettung führe meine Sache! Nach Deinem Worte laß mich leben!
155 ௧௫௫ இரட்சிப்பு துன்மார்க்கர்களுக்குத் தூரமாக இருக்கிறது, அவர்கள் உமது பிரமாணங்களைத் தேடமாட்டார்கள்.
Den Frevlern ferne ist das Heil, weil sie nach Deinen Ordnungen nichts fragen.
156 ௧௫௬ யெகோவாவே, உம்முடைய இரக்கங்கள் பெரியவைகளாக இருக்கிறது; உமது நியாயங்களின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Gar groß ist Dein Erbarmen, Herr. Laß mich, wie's Deine Art ist, leben!
157 ௧௫௭ என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களும் என்னை விரோதிக்கிறவர்களும் அநேகர்; ஆனாலும் உம்முடைய சாட்சிகளை விட்டுவிலகமாட்டேன்.
Obschon mich viele drängen und verfolgen, so weiche ich doch nicht von Deinen Zeugnissen.
Erblick ich Treulose, streit ich mit ihnen, dieweil Dein Wort sie nicht beachten.
Wie gerne hab ich Deine Vorschriften! Erhalte mich nach Deiner Huld am Leben, Herr!
Beständigkeit ist Deines Wortes Eigenart; für immer gelten Deine so gerechten Weisungen.
161 ௧௬௧ அதிகாரிகளும் காரணமில்லாமல் என்னைத் துன்பப்படுத்தினார்கள், ஆனாலும் என்னுடைய இருதயம் உமது வசனத்திற்கே பயப்படுகிறது.
Von Fürsten werd ich ohne Grund verfolgt; doch nur vor Deinem Worte bebt mein Herz.
162 ௧௬௨ மிகுந்த கொள்ளைப்பொருட்களைக் கண்டுபிடிக்கிறவன் மகிழுகிறதுபோல, நான் உமது வார்த்தையின் பெயரில் மகிழுகிறேன்.
Ich freue mich ob Deines Wortes, wie der, so reiche Beute findet.
Mit großem Abscheu hasse ich die Falschheit; nur Deine Lehre liebe ich.
Ich preise Dich des Tages siebenmal für Deine so gerechten Weisungen.
Die Deine Lehre lieben, ernten reichen Frieden; für sie gibt's keinen Anstoß mehr.
Ich harre Deines Heiles, Herr, und Deine Satzungen befolge ich.
Auf Deine Zeugnisse hat meine Seele acht und liebt sie über alle Maßen.
168 ௧௬௮ உமது கட்டளைகளையும் உமது சாட்சிகளையும் காத்து நடக்கிறேன்; என்னுடைய வழிகளெல்லாம் உமக்கு முன்பாக இருக்கிறது. தெள.
Ich achte Deine Vorschriften und Bräuche; all meine Wege liegen ja vor Dir.
169 ௧௬௯ யெகோவாவே, என்னுடைய கூப்பிடுதல் உமது சந்நிதியில் வருவதாக; உமது வசனத்தின்படியே என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Laß vor Dich kommen, Herr, mein Flehen! Nach Deinem Worte gib mir Einsicht!
Mein Flehen komme vor Dein Angesicht! Errette mich nach Deinem Wort!
171 ௧௭௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நீர் எனக்குப் போதிக்கும்போது, என்னுடைய உதடுகள் உமது துதியைப் பிரபலப்படுத்தும்.
Ein Loblied ström von meinen Lippen, gewöhnst Du mich an Deine Ordnungen!
172 ௧௭௨ உமது கற்பனைகளெல்லாம் நீதியுள்ளவைகள்; ஆதலால், என்னுடைய நாவு உம்முடைய வசனத்தை விவரித்துச் சொல்லும்.
Dein Wort besinge meine Zunge! Denn alle Deine Satzungen sind Recht.
Zum Beistand reiche mir die Hand! Denn Deine Vorschriften hab ich erwählt.
Nach Deinem Heil verlangt's mich, Herr, und Wonne ist mir Deine Lehre.
175 ௧௭௫ என்னுடைய ஆத்துமா பிழைத்திருந்து உம்மைத் துதிக்கட்டும்; உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் எனக்கு உதவியாக இருக்கட்டும்.
So möge leben meine Seele und Dich preisen, und dazu mögen mir verhelfen Deine Weisungen!
176 ௧௭௬ காணாமற்போன ஆட்டைப்போல வழிதப்பிப்போனேன்; உமது அடியேனைத் தேடும்; உமது கற்பனைகளை நான் மறக்கமாட்டேன்.
Wie ein verloren Schäflein irre ich umher. Such Deinen Knecht! Denn ich vergesse niemals Deine Satzungen.
