< சங்கீதம் 113 >

1 அல்லேலூயா, யெகோவாவுடைய ஊழியக்காரர்களே, துதியுங்கள்; யெகோவாவுடைய பெயரைத் துதியுங்கள்.
Alleluja! Des Herren Knechte, preist, lobpreist des Herren Namen!
2 இதுமுதல் என்றென்றைக்கும் யெகோவாவுடைய பெயர் ஸ்தோத்திரிக்கப்படுவதாக.
Des Herren Name sei gepriesen von nun an bis in Ewigkeit!
3 சூரியன் உதிக்கும் திசைதொடங்கி அது மறையும் திசைவரை யெகோவாவுடைய பெயர் துதிக்கப்படட்டும்.
Vom Sonnenaufgang bis zum Niedergang sei hochgelobt des Herrn Name!
4 யெகோவா எல்லா தேசங்கள்மேலும் உயர்ந்தவர்; அவருடைய மகிமை வானங்களுக்கு மேலானது.
Der Herr sei über alle Heiden hoch erhaben! Bis in den Himmel reiche seine Ehrung!
5 உன்னதங்களில் வாழ்கிற நம்முடைய தேவனாகிய யெகோவாவுக்குச் சமமானமானவர் யார்?
Wer gleicht dem Herrn, unserm Gott, der in der Höhe thront,
6 அவர் வானத்திலிருந்து பூமியிலுமுள்ளவைகளைப் பார்க்கும்படி தம்மைத் தாழ்த்துகிறார்.
der tief herniederblickt, im Himmel dort, hier auf die Erde?
7 அவர் சிறியவனைப் புழுதியிலிருந்து தூக்கிவிடுகிறார்; ஏழ்மையானவனைக் குப்பையிலிருந்து உயர்த்துகிறார்.
Aus Staub zieht er den Niedrigen empor und hebt den Dürftigen aus dem Kot
8 அவனைப் பிரபுக்களோடும், தமது மக்களின் அதிபதிகளோடும் உட்காரச்செய்கிறார்.
und setzt ihn neben Fürsten, zu seines Volkes Fürsten.
9 மலடியைச் சந்தோஷமான பிள்ளைத்தாய்ச்சியாக்கி, வீட்டிலே குடியிருக்கச்செய்கிறார். அல்லேலூயா.
Er läßt die Frau, die nie gebar, im Hause bleiben, als Kindermutter hochwillkommen.

< சங்கீதம் 113 >