சங்கீதம் 113

1 ௧ அல்லேலூயா, யெகோவாவுடைய ஊழியக்காரர்களே, துதியுங்கள்; யெகோவாவுடைய பெயரைத் துதியுங்கள்.

Alleluia. Praise the Lord, ye servants [of his], praise, the name of the Lord.

2 ௨ இதுமுதல் என்றென்றைக்கும் யெகோவாவுடைய பெயர் ஸ்தோத்திரிக்கப்படுவதாக.

Let the name of the Lord be blessed, from this present time and for ever.

3 ௩ சூரியன் உதிக்கும் திசைதொடங்கி அது மறையும் திசைவரை யெகோவாவுடைய பெயர் துதிக்கப்படட்டும்.

From the rising of the sun to his setting, the name of the Lord is to be praised.

4 ௪ யெகோவா எல்லா தேசங்கள்மேலும் உயர்ந்தவர்; அவருடைய மகிமை வானங்களுக்கு மேலானது.

The Lord is high above all the nations; his glory is above the heavens.

5 ௫ உன்னதங்களில் வாழ்கிற நம்முடைய தேவனாகிய யெகோவாவுக்குச் சமமானமானவர் யார்?

Who is as the Lord our God? who dwells in the high places,

6 ௬ அவர் வானத்திலிருந்து பூமியிலுமுள்ளவைகளைப் பார்க்கும்படி தம்மைத் தாழ்த்துகிறார்.

and [yet] looks upon the low things in heaven, and on the earth:

7 ௭ அவர் சிறியவனைப் புழுதியிலிருந்து தூக்கிவிடுகிறார்; ஏழ்மையானவனைக் குப்பையிலிருந்து உயர்த்துகிறார்.

who lifts up the poor from the earth, and raises up the needy from the dunghill;

8 ௮ அவனைப் பிரபுக்களோடும், தமது மக்களின் அதிபதிகளோடும் உட்காரச்செய்கிறார்.

to set him with princes, [even] with the princes of his people:

9 ௯ மலடியைச் சந்தோஷமான பிள்ளைத்தாய்ச்சியாக்கி, வீட்டிலே குடியிருக்கச்செய்கிறார். அல்லேலூயா.

who settles the barren [woman] in a house, [as] a mother rejoicing over children.