சங்கீதம் 108
1 ௧ தாவீது பாடிய பாடல். தேவனே, என்னுடைய இருதயம் ஆயத்தமாக இருக்கிறது; நான் இன்னிசையால் புகழ்ந்து பாடுவேன்; என்னுடைய மகிமையும் பாடும்.
En sang, en salme av David. Mitt hjerte er rolig, Gud! Jeg vil synge og lovprise, ja, det skal min ære.
Våkn op, harpe og citar! Jeg vil vekke morgenrøden.
Jeg vil prise dig blandt folkene, Herre, og lovsynge dig blandt folkeslagene.
For stor over himmelen er din miskunnhet, og inntil skyene din trofasthet.
Vis dig høi over himmelen, Gud, og din ære over all jorden!
6 ௬ உமது பிரியர்கள் விடுவிக்கப்படுவதற்காக, உமது வலதுகரத்தினால் இரட்சித்து, எங்களுடைய ஜெபத்தைக் கேட்டருளும்.
Forat de du elsker, må bli frelst, så hjelp med din høire hånd og bønnhør oss!
7 ௭ தேவன் தமது பரிசுத்தத்தைக்கொண்டு சொன்னார், ஆகையால் சந்தோஷப்படுவேன்; சீகேமைப் பங்கிட்டு, சுக்கோத்தின் பள்ளத்தாக்கை அளந்துகொள்ளுவேன்.
Gud har talt i sin hellighet. Jeg vil fryde mig; jeg vil utskifte Sikem og opmåle Sukkots dal.
8 ௮ கீலேயாத் என்னுடையது, மனாசேயும் என்னுடையது; எப்பிராயீம் என்னுடைய தலையின் பெலன், யூதா என்னுடைய செங்கோல்.
Mig hører Gilead til, mig hører Manasse til, og Efra'im er vern for mitt hode, Juda er min herskerstav.
9 ௯ மோவாப் என்னுடைய பாதம் கழுவும் பாத்திரம்; ஏதோமின்மேல் என்னுடைய காலணியை எறிவேன்; பெலிஸ்தியாவின்மேல் ஆர்ப்பரிப்பேன்.
Moab er mitt vaskefat, på Edom kaster jeg min sko, over Filisterland jubler jeg.
10 ௧0 வலுவான நகரத்திற்குள் என்னை நடத்திக்கொண்டு போகிறவன் யார்? ஏதோம்வரை எனக்கு வழிகாட்டுகிறவன் யார்?
Hvem vil føre mig til den faste by? Hvem leder mig inn til Edom?
11 ௧௧ எங்களுடைய சேனைகளோடு புறப்படாமலிருந்த தேவனே நீரல்லவோ? எங்களைத் தள்ளிவிட்டிருந்த தேவனே நீரல்லவோ?
Mon ikke du, Gud, som forkastet oss og ikke drog ut med våre hærer, Gud?
Gi oss hjelp mot fienden, for menneskehjelp er tomhet!
Ved Gud skal vi gjøre storverk, og han skal trede ned våre fiender.
