சங்கீதம் 107
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
3 ௩ கிழக்கிலும் மேற்கிலும் வடக்கிலும் தெற்கிலுமுள்ள பல தேசங்களிலுமிருந்து சேர்க்கப்பட்டவர்கள், அப்படிச் சொல்வார்களாக.
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
6 ௬ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள், அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை மீட்டெடுத்தார்.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
9 ௯ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
10 ௧0 தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, உன்னதமான தேவனுடைய ஆலோசனையை அசட்டைசெய்தவர்கள்,
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
11 ௧௧ காரிருளிலும் மரண இருளிலும் வைக்கப்பட்டிருந்து, ஒடுக்கத்திலும் இரும்பிலும் கட்டப்பட்டு கிடந்தார்கள்.
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
12 ௧௨ அவர்களுடைய இருதயத்தை அவர் வருத்தத்தால் தாழ்த்தினார்; உதவிசெய்ய ஒருவரும் இல்லாமல் விழுந்து போனார்கள்.
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
13 ௧௩ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றினார்.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
16 ௧௬ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
17 ௧௭ புத்தியீனரும் தங்களுடைய கலக வழிகளாலும் தங்களுடைய அக்கிரமங்களாலும் நோய்கொண்டு ஒடுங்கிப்போகிறார்கள்.
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
18 ௧௮ அவர்களுடைய ஆத்துமா எல்லா உணவையும் வெறுக்கிறது, அவர்கள் மரணவாசல்கள் வரையிலும் நெருங்குகிறார்கள்.
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
19 ௧௯ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றுகிறார்.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
21 ௨௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
26 ௨௬ அவர்கள் வானத்தில் ஏறி, ஆழங்களில் இறங்குகிறார்கள், அவர்களுடைய ஆத்துமா துன்பத்தினால் கரைந்துபோகிறது.
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
28 ௨௮ அப்பொழுது தங்களுடைய ஆபத்திலே அவர்கள் யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள், அவர்களுடைய இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கி விடுவிக்கிறார்.
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
30 ௩0 அமைதி உண்டானதிற்காக அவர்கள் சந்தோஷப்படுகிறார்கள்; தாங்கள் விரும்பிய துறைமுகத்தில் அவர்களைக் கொண்டுவந்து சேர்க்கிறார்.
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
31 ௩௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
37 ௩௭ வயல்களை உண்டாக்கி விதைத்து, திராட்சைத்தோட்டங்களை நாட்டுகிறார்கள், அவைகள் வரத்துள்ள பலனைத் தரும்.
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
38 ௩௮ அவர்களை ஆசீர்வதிக்கிறார், மிகுதியும் பெருகுகிறார்கள்; அவர்களுடைய மிருகங்கள் குறையாமலிருக்கச்செய்கிறார்.
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
40 ௪0 அவர் எதிரிகளின் தலைவர்கள்மேல் இகழ்ச்சிவரச்செய்து, வழியில்லாத வனாந்திர வெளியிலே அவர்களைத் திரியச்செய்து,
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
41 ௪௧ எளியவனையோ சிறுமையிலிருந்து எடுத்து, உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைத்து, அவனுடைய வம்சங்களை மந்தையைப்போலாக்குகிறார்.
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
43 ௪௩ எவன் ஞானமுள்ளவனோ அவன் இவைகளைக் கவனிக்கட்டும்; ஞானவான்கள் யெகோவாவுடைய கிருபைகளை உணர்ந்துகொள்வார்கள்.
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
