சங்கீதம் 107
BOOK FIFTH: Oh give thanks unto the Lord; for he is good; for unto eternity endureth his kindness.
Thus let the Lord's redeemed say, even those whom he hath redeemed from the hand of the adversary;
3 ௩ கிழக்கிலும் மேற்கிலும் வடக்கிலும் தெற்கிலுமுள்ள பல தேசங்களிலுமிருந்து சேர்க்கப்பட்டவர்கள், அப்படிச் சொல்வார்களாக.
And whom he hath gathered out of the [various] lands, from the east, and from the west, from the north, and from the sea.
They wandered about in the wilderness, in the desert path; they could not find an inhabited city:
Hungry and thirsty, their soul within them fainted.
6 ௬ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள், அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை மீட்டெடுத்தார்.
Then they cried unto the Lord when they were in distress, [and] out of their afflictions he delivered them.
And he led them forth on the right way, that they might go to an inhabited city.
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
9 ௯ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
For he satisfied the longing soul, and the hungry soul he filled with good.—
10 ௧0 தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, உன்னதமான தேவனுடைய ஆலோசனையை அசட்டைசெய்தவர்கள்,
Such as sit in darkness and in the shadow of death, bound in misery and [fetters of] iron; —
11 ௧௧ காரிருளிலும் மரண இருளிலும் வைக்கப்பட்டிருந்து, ஒடுக்கத்திலும் இரும்பிலும் கட்டப்பட்டு கிடந்தார்கள்.
Because they have rebelled against the words of God, and have contemned the counsel of the Most High;
12 ௧௨ அவர்களுடைய இருதயத்தை அவர் வருத்தத்தால் தாழ்த்தினார்; உதவிசெய்ய ஒருவரும் இல்லாமல் விழுந்து போனார்கள்.
And he humbled with trouble their heart; they stumbled, and there was none to help;
13 ௧௩ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றினார்.
But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions;
He bringeth them out of darkness and the shadow of death, and teareth their bands asunder.
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
16 ௧௬ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
For he hath broken the doors of copper, and the bolts of iron hath he hewn asunder.—
17 ௧௭ புத்தியீனரும் தங்களுடைய கலக வழிகளாலும் தங்களுடைய அக்கிரமங்களாலும் நோய்கொண்டு ஒடுங்கிப்போகிறார்கள்.
Fools, because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
18 ௧௮ அவர்களுடைய ஆத்துமா எல்லா உணவையும் வெறுக்கிறது, அவர்கள் மரணவாசல்கள் வரையிலும் நெருங்குகிறார்கள்.
All manner of food their soul abhorreth; and they draw near unto the gates of death;
19 ௧௯ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றுகிறார்.
But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions.
He sendeth his word and healeth them, and delivereth them from their graves.
21 ௨௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
They shall also sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and relate his deeds with joyful song.—
They who go down to the sea in ships, who do business on great waters; —
These have seen the works of the Lord, and his wonders on the deep.
For he spoke, and he raised the stormy wind, which lifteth up its waves.
26 ௨௬ அவர்கள் வானத்தில் ஏறி, ஆழங்களில் இறங்குகிறார்கள், அவர்களுடைய ஆத்துமா துன்பத்தினால் கரைந்துபோகிறது.
They would mount up to heaven, they would go down to the depths: their soul was melted because of their danger.
They would reel to and fro, and stagger like a drunken man, and all their wisdom was exhausted.
28 ௨௮ அப்பொழுது தங்களுடைய ஆபத்திலே அவர்கள் யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள், அவர்களுடைய இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கி விடுவிக்கிறார்.
And they cried unto the Lord when they were in distress, and he brought them out of their afflictions.
He calmed the storm into a whisper, and stilled were the waves of the sea.
30 ௩0 அமைதி உண்டானதிற்காக அவர்கள் சந்தோஷப்படுகிறார்கள்; தாங்கள் விரும்பிய துறைமுகத்தில் அவர்களைக் கொண்டுவந்து சேர்க்கிறார்.
And they were rejoiced because they were silent: and then he guided them unto their desired haven.
31 ௩௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
And they must exalt him in the congregation of the people, and in the assembly of the elders must they praise him.—
He changeth rivers into a wilderness, and water-springs into parched ground;
A fruitful land into a salty waste, for the wickedness of those that dwell therein.
He changeth the wilderness into a pool of water, and desert land into water-springs.
And there he causeth to dwell the hungry, that they may found an inhabited city;
37 ௩௭ வயல்களை உண்டாக்கி விதைத்து, திராட்சைத்தோட்டங்களை நாட்டுகிறார்கள், அவைகள் வரத்துள்ள பலனைத் தரும்.
And they sow fields, and plant vineyards, that they may yield the fruits of the [annual] product.
38 ௩௮ அவர்களை ஆசீர்வதிக்கிறார், மிகுதியும் பெருகுகிறார்கள்; அவர்களுடைய மிருகங்கள் குறையாமலிருக்கச்செய்கிறார்.
He also blesseth them, and they multiply greatly, and he suffereth not their cattle to diminish.
They were also diminished and bowed low through oppression, misfortune, and sorrow:
40 ௪0 அவர் எதிரிகளின் தலைவர்கள்மேல் இகழ்ச்சிவரச்செய்து, வழியில்லாத வனாந்திர வெளியிலே அவர்களைத் திரியச்செய்து,
He [then] poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in a pathless wilderness.
41 ௪௧ எளியவனையோ சிறுமையிலிருந்து எடுத்து, உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைத்து, அவனுடைய வம்சங்களை மந்தையைப்போலாக்குகிறார்.
And he exalteth the needy from misery, and maketh [his] families like flocks.
The righteous shall see it, and rejoice; but all wickedness shall stop her mouth.
43 ௪௩ எவன் ஞானமுள்ளவனோ அவன் இவைகளைக் கவனிக்கட்டும்; ஞானவான்கள் யெகோவாவுடைய கிருபைகளை உணர்ந்துகொள்வார்கள்.
Whoever is wise, let him observe these things, and let [all] understand the kindness of the Lord.
