சங்கீதம் 107
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 ௩ கிழக்கிலும் மேற்கிலும் வடக்கிலும் தெற்கிலுமுள்ள பல தேசங்களிலுமிருந்து சேர்க்கப்பட்டவர்கள், அப்படிச் சொல்வார்களாக.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 ௬ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள், அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை மீட்டெடுத்தார்.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 ௯ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 ௧0 தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, உன்னதமான தேவனுடைய ஆலோசனையை அசட்டைசெய்தவர்கள்,
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 ௧௧ காரிருளிலும் மரண இருளிலும் வைக்கப்பட்டிருந்து, ஒடுக்கத்திலும் இரும்பிலும் கட்டப்பட்டு கிடந்தார்கள்.
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 ௧௨ அவர்களுடைய இருதயத்தை அவர் வருத்தத்தால் தாழ்த்தினார்; உதவிசெய்ய ஒருவரும் இல்லாமல் விழுந்து போனார்கள்.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 ௧௩ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றினார்.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 ௧௬ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 ௧௭ புத்தியீனரும் தங்களுடைய கலக வழிகளாலும் தங்களுடைய அக்கிரமங்களாலும் நோய்கொண்டு ஒடுங்கிப்போகிறார்கள்.
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 ௧௮ அவர்களுடைய ஆத்துமா எல்லா உணவையும் வெறுக்கிறது, அவர்கள் மரணவாசல்கள் வரையிலும் நெருங்குகிறார்கள்.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 ௧௯ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றுகிறார்.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 ௨௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 ௨௬ அவர்கள் வானத்தில் ஏறி, ஆழங்களில் இறங்குகிறார்கள், அவர்களுடைய ஆத்துமா துன்பத்தினால் கரைந்துபோகிறது.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 ௨௮ அப்பொழுது தங்களுடைய ஆபத்திலே அவர்கள் யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள், அவர்களுடைய இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கி விடுவிக்கிறார்.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 ௩0 அமைதி உண்டானதிற்காக அவர்கள் சந்தோஷப்படுகிறார்கள்; தாங்கள் விரும்பிய துறைமுகத்தில் அவர்களைக் கொண்டுவந்து சேர்க்கிறார்.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 ௩௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 ௩௭ வயல்களை உண்டாக்கி விதைத்து, திராட்சைத்தோட்டங்களை நாட்டுகிறார்கள், அவைகள் வரத்துள்ள பலனைத் தரும்.
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 ௩௮ அவர்களை ஆசீர்வதிக்கிறார், மிகுதியும் பெருகுகிறார்கள்; அவர்களுடைய மிருகங்கள் குறையாமலிருக்கச்செய்கிறார்.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 ௪0 அவர் எதிரிகளின் தலைவர்கள்மேல் இகழ்ச்சிவரச்செய்து, வழியில்லாத வனாந்திர வெளியிலே அவர்களைத் திரியச்செய்து,
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 ௪௧ எளியவனையோ சிறுமையிலிருந்து எடுத்து, உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைத்து, அவனுடைய வம்சங்களை மந்தையைப்போலாக்குகிறார்.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 ௪௩ எவன் ஞானமுள்ளவனோ அவன் இவைகளைக் கவனிக்கட்டும்; ஞானவான்கள் யெகோவாவுடைய கிருபைகளை உணர்ந்துகொள்வார்கள்.
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
