சங்கீதம் 106
Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
