சங்கீதம் 106
Alleluia! Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in perpetuo.
Chi può raccontare le gesta dell’Eterno, o pubblicar tutta la sua lode?
Beati coloro che osservano ciò ch’è prescritto, che fanno ciò ch’è giusto, in ogni tempo!
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
O Eterno, ricordati di me, con la benevolenza che usi verso il tuo popolo; visitami con la tua salvazione,
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
affinché io vegga il bene de’ tuoi eletti, mi rallegri dell’allegrezza della tua nazione, e mi glori con la tua eredità.
Noi e i nostri padri abbiamo peccato, abbiamo commesso l’iniquità, abbiamo agito empiamente.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
I nostri padri non prestarono attenzione alle tue maraviglie in Egitto; non si ricordarono della moltitudine delle tue benignità, ma si ribellarono presso al mare, al Mar rosso.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Nondimeno egli li salvò per amor del suo nome, per far conoscere la sua potenza.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
Sgridò il Mar rosso ed esso si seccò; li condusse attraverso gli abissi come attraverso un deserto.
E li salvò dalla mano di chi li odiava, e li redense dalla mano del nemico.
E le acque copersero i loro avversari; non ne scampò neppur uno.
Allora credettero alle sue parole, e cantarono la sua lode.
Ben presto dimenticarono le sue opere; non aspettaron fiduciosi l’esecuzione dei suoi disegni,
ma si accesero di cupidigia nel deserto, e tentarono Dio nella solitudine.
Ed egli dette loro quel che chiedevano, ma mandò la consunzione nelle loro persone.
Furon mossi d’invidia contro Mosè nel campo, e contro Aaronne, il santo dell’Eterno.
La terra s’aprì, inghiottì Datan e coperse il sèguito d’Abiram.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
Un fuoco s’accese nella loro assemblea, la fiamma consumò gli empi.
Fecero un vitello in Horeb, e adorarono un’immagine di getto;
così mutarono la loro gloria nella figura d’un bue che mangia l’erba.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
Dimenticarono Dio, loro salvatore, che avea fatto cose grandi in Egitto,
cose maravigliose nel paese di Cham, cose tremende al Mar rosso.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
Ond’egli parlò di sterminarli; ma Mosè, suo eletto, stette sulla breccia dinanzi a lui per stornar l’ira sua onde non li distruggesse.
Essi disdegnarono il paese delizioso, non credettero alla sua parola;
e mormorarono nelle loro tende, e non dettero ascolto alla voce dell’Eterno.
Ond’egli, alzando la mano, giurò loro che li farebbe cader nel deserto,
che farebbe perire la loro progenie fra le nazioni e li disperderebbe per tutti i paesi.
Si congiunsero anche con Baal-Peor e mangiarono dei sacrifizi dei morti.
Così irritarono Iddio colle loro azioni, e un flagello irruppe fra loro.
Ma Fineas si levò e fece giustizia, e il flagello fu arrestato.
E ciò gli fu imputato come giustizia per ogni età, in perpetuo.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
Lo provocarono ad ira anche alle acque di Meriba, e venne del male a Mosè per cagion loro;
perché inasprirono il suo spirito ed egli parlò sconsigliatamente con le sue labbra.
Essi non distrussero i popoli, come l’Eterno avea loro comandato;
ma si mescolarono con le nazioni, e impararono le opere d’esse:
e servirono ai loro idoli, i quali divennero per essi un laccio;
e sacrificarono i loro figliuoli e le loro figliuole ai demoni,
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
e sparsero il sangue innocente, il sangue dei loro figliuoli e delle loro figliuole, che sacrificarono agl’idoli di Canaan; e il paese fu profanato dal sangue versato.
Essi si contaminarono con le loro opere, e si prostituirono coi loro atti.
Onde l’ira dell’Eterno si accese contro il suo popolo, ed egli ebbe in abominio la sua eredità.
E li dette nelle mani delle nazioni, e quelli che li odiavano li signoreggiarono.
E i loro nemici li oppressero, e furono umiliati sotto la loro mano.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Molte volte li liberò, ma essi si ribellavano, seguendo i loro propri voleri, e si rovinavano per la loro iniquità.
Tuttavia, volse a loro lo sguardo quando furono in distretta, quando udì il loro grido;
e si ricordò per loro del suo patto, e si pentì secondo la moltitudine delle sue benignità.
Fece loro anche trovar compassione presso tutti quelli che li aveano menati in cattività.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Salvaci, o Eterno, Iddio nostro, e raccoglici di fra le nazioni, affinché celebriamo il tuo santo nome, e mettiamo la nostra gloria nel lodarti.
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Benedetto sia l’Eterno, l’Iddio d’Israele, d’eternità in eternità! E tutto il popolo dica: Amen! Alleluia.
