சங்கீதம் 106
Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
– hann reiddist og talaði ógætileg orð.
Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
