சங்கீதம் 106
Halleluja! Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
Wer kann die großen Taten des HERRN ausreden und alle seine löblichen Werke preisen?
Wohl denen, die das Gebot halten und tun immerdar recht!
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
HERR, gedenke mein nach der Gnade, die du deinem Volk verheißen hast; beweise uns deine Hilfe,
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
daß wir sehen mögen die Wohlfahrt deiner Auserwählten und uns freuen, daß es deinem Volk wohlgehet, und uns rühmen mit deinem Erbteil.
Wir haben gesündiget samt unsern Vätern; wir haben mißgehandelt und sind gottlos gewesen.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Unsere Väter in Ägypten wollten deine Wunder nicht verstehen; sie gedachten nicht an deine große Güte und waren ungehorsam am Meer, nämlich am Schilfmeer.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Er half ihnen aber um seines Namens willen, daß er seine Macht beweisete.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
Und er schalt das Schilfmeer, da ward's trocken; und führete sie durch die Tiefe wie in einer Wüste;
und half ihnen von der Hand des, der, sie hassete, und erlösete sie von der Hand des Feindes
Und die Wasser ersäuften ihre Widersacher, daß nicht einer überblieb.
Da glaubten sie an seine Worte und sangen sein Lob.
Aber sie vergaßen bald seiner Werke; sie warteten nicht seines Rats.
Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.
Er aber gab ihnen ihre Bitte und sandte ihnen genug, bis ihnen davor ekelte.
Und sie empörten sich wider Mose im Lager, wider Aaron, den Heiligen des HERRN.
Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und deckte zu die Rotte Abirams.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
Und Feuer ward unter ihrer Rotte angezündet; die Flamme verbrannte die Gottlosen.
Sie machten ein Kalb in Horeb und beteten an das gegossene Bild;
und verwandelten ihre Ehre in ein Gleichnis eines Ochsen, der Gras isset.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
Sie vergaßen Gottes, ihres Heilandes, der so große Dinge in Ägypten getan hatte,
Wunder im Lande Hams und schreckliche Werke am Schilfmeer.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
Und er sprach, er wollte sie vertilgen, wo nicht Mose, sein Auserwählter, den Riß aufgehalten hätte, seinen Grimm abzuwenden, auf daß er sie nicht gar verderbete.
Und sie verachteten das liebe Land; sie glaubten seinem Wort nicht
und murreten in ihren Hütten; sie gehorchten der Stimme des HERRN nicht.
Und er hub auf seine Hand wider sie, daß er sie niederschlüge in der Wüste
und würfe ihren Samen unter die Heiden und streuete sie in die Länder.
Und sie hingen sich an den Baal Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen
und erzürneten ihn mit ihrem Tun; da riß auch die Plage unter sie.
Da trat zu Pinehas und schlichtete die Sache; da ward der Plage gesteuert,
und ward ihm gerechnet zur Gerechtigkeit für und für ewiglich.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
Und sie erzürneten ihn am Haderwasser; und sie zerplagten den Mose übel.
Denn sie betrübten ihm sein Herz, daß ihm etliche Worte entfuhren.
Auch vertilgten sie die Völker nicht, wie sie doch der HERR geheißen hatte,
sondern sie mengeten sich unter die Heiden und lernten derselben Werke
und dieneten ihren Götzen, die gerieten ihnen zum Ärgernis.
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Teufeln
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
und vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie opferten den Götzen Kanaans, daß das Land mit Blutschulden befleckt ward;
und verunreinigten sich mit ihren Werken und hureten mit ihrem Tun.
Da ergrimmete der Zorn des HERRN über sein Volk und gewann einen Greuel an seinem Erbe
und gab sie in die Hand der Heiden, daß über sie herrscheten, die ihnen gram waren.
Und ihre Feinde ängsteten sie; und wurden gedemütiget unter ihre Hände.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Er errettete sie oftmals; aber sie erzürneten ihn mit ihrem Vornehmen und wurden wenig um ihrer Missetat willen.
Und er sah ihre Not an, da er ihre Klage hörete,
und gedachte an seinen Bund, mit ihnen gemacht. Und reuete ihn nach seiner großen Güte
und ließ sie zur Barmherzigkeit kommen vor allen, die sie gefangen hatten.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Hilf uns, HERR, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Heiden, daß wir danken deinem heiligen Namen und rühmen dein Lob!
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Gelobet sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen, Halleluja!
