சங்கீதம் 106
Praise the LORD! Give thanks to the LORD, for he is good, for his loving kindness endures forever.
Who can utter the mighty acts of the LORD, or fully declare all his praise?
Blessed are those who keep justice. Blessed is one who does what is right at all times.
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Remember me, LORD, with the favour that you show to your people. Visit me with your salvation,
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
that I may see the prosperity of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.
We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. We have done wickedly.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Our fathers didn’t understand your wonders in Egypt. They didn’t remember the multitude of your loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Nevertheless he saved them for his name’s sake, that he might make his mighty power known.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; so he led them through the depths, as through a desert.
He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
The waters covered their adversaries. There was not one of them left.
Then they believed his words. They sang his praise.
They soon forgot his works. They didn’t wait for his counsel,
but gave in to craving in the desert, and tested God in the wasteland.
He gave them their request, but sent leanness into their soul.
They envied Moses also in the camp, and Aaron, the LORD’s saint.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
A fire was kindled in their company. The flame burnt up the wicked.
They made a calf in Horeb, and worshipped a molten image.
Thus they exchanged their glory for an image of a bull that eats grass.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
They forgot God, their Saviour, who had done great things in Egypt,
wondrous works in the land of Ham, and awesome things by the Red Sea.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
Therefore he said that he would destroy them, had Moses, his chosen, not stood before him in the breach, to turn away his wrath, so that he wouldn’t destroy them.
Yes, they despised the pleasant land. They didn’t believe his word,
but murmured in their tents, and didn’t listen to the LORD’s voice.
Therefore he swore to them that he would overthrow them in the wilderness,
that he would overthrow their offspring amongst the nations, and scatter them in the lands.
They joined themselves also to Baal Peor, and ate the sacrifices of the dead.
Thus they provoked him to anger with their deeds. The plague broke in on them.
Then Phinehas stood up and executed judgement, so the plague was stopped.
That was credited to him for righteousness, for all generations to come.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
They angered him also at the waters of Meribah, so that Moses was troubled for their sakes;
because they were rebellious against his spirit, he spoke rashly with his lips.
They didn’t destroy the peoples, as the LORD commanded them,
but mixed themselves with the nations, and learnt their works.
They served their idols, which became a snare to them.
Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons.
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
They shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. The land was polluted with blood.
Thus they were defiled with their works, and prostituted themselves in their deeds.
Therefore the LORD burnt with anger against his people. He abhorred his inheritance.
He gave them into the hand of the nations. Those who hated them ruled over them.
Their enemies also oppressed them. They were brought into subjection under their hand.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
He rescued them many times, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.
Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry.
He remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving kindnesses.
He made them also to be pitied by all those who carried them captive.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Save us, LORD, our God, gather us from amongst the nations, to give thanks to your holy name, to triumph in your praise!
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting even to everlasting! Let all the people say, “Amen.” Praise the LORD!
