சங்கீதம் 106
Hallelujah! Give thanks to the Lord for his goodness, for his kindness endures forever.
Who can describe his heroic deeds, or publish all his praise?
Happy they who act justly, and do righteousness evermore.
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Remember me, Lord, as you remember your people, and visit me with your gracious help.
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
May I see the good fortune of your elect, may I share in the joy of your nation, and in the pride of your heritage.
We, like our fathers, have sinned, we have done perversely and wickedly
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
In the land of Egypt our fathers, all heedless of your wonders, and unmindful of your great kindness, at the Red Sea defied the Most High.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
But true to his name he saved them, in order to show his might.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
He rebuked the Red Sea, and it dried; they marched through the depths as through desert,
saved from the hand of the hostile, redeemed from the hand of the foe.
The waters covered their enemies: not one of them was left.
So then they believed in his words, and began to sing his praise.
But soon they forgot his deeds: they did not wait for his counsel.
Their greed was ravenous in the desert; they put God to the test in the wilderness.
He gave them the thing they had asked for, but sent wasting disease among them.
The camp grew jealous of Moses and of Aaron, holy one of the Lord.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered Abiram’s company.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
Fire broke out on their company, flame kindled upon the wicked.
They made a calf in Horeb, and bowed to the molten image.
They exchanged their glorious God for the image of ox that eats grass.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
They forgot the God who had saved them by mighty deeds in Egypt
Wonders in the land of Ham, terrors by the Red Sea.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
So he vowed, and would have destroyed them, but for Moses his elect, who stepped into the breach before him, to divert his deadly wrath.
They spurned the delightsome land, they refused to believe in his word.
They grumbled in their tents, would not listen to the voice of the Lord.
So he swore with uplifted hand to lay them low in the wilderness;
to disperse their seed among heathen, to scatter them over the world.
Then they joined them to Baal of Peor, and ate what was offered the dead.
They provoked him to wrath by their deeds, and plague broke out among them.
Then Phinehas stood between, and so the plague was stayed;
and it was counted to him for righteousness unto all generations forever.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
They angered him at the waters of Meribah, through them it went ill with Moses.
They rebelled against his spirit, and he uttered speech that was rash.
They did not destroy the nations, as the Lord had commanded them;
but they mingled with the heathen, and learned to do as they did.
Their idol gods they worshipped, and they were ensnared by them.
They sacrificed their sons and their daughters to the demons.
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
They poured out innocent blood the blood of their sons and daughters whom they offered to Canaan’s idols, and the land was polluted with blood.
They became unclean by their works, and adulterous in their deeds.
Then the Lord’s fury was on his people, filled with horror at his inheritance.
He delivered them to the heathen, to the sway of those who hated them.
Their enemies oppressed them, and subdued them under their hand.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Many a time he saved them, but they rebelled at his counsel, and were brought low by their wrongdoing.
Yet he looked upon their distress, when he heard their cry.
He remembered his covenant, and, in his great kindness, relented.
He caused them to be pitied by all who carried them captive.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Save us, O Lord our God, and gather us out of the nations, to give thanks to your holy name, and to make our boast of your praise.
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Blessed be the Lord, the God of Israel, from everlasting to everlasting. And let all the people say ‘Amen.’ Praise the Lord.
