சங்கீதம் 106
Hallelujah! Give ye thanks unto Jehovah; for he is good; for his loving-kindness [endureth] for ever.
Who can utter the mighty acts of Jehovah? [who] can shew forth all his praise?
Blessed are they that keep justice, [and] he that doeth righteousness at all times.
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Remember me, O Jehovah, with [thy] favour toward thy people; visit me with thy salvation:
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
That I may see the prosperity of thy chosen ones, that I may rejoice in the joy of thy nation, that I may glory with thine inheritance.
We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Our fathers in Egypt considered not thy wondrous works; they remembered not the multitude of thy loving-kindnesses; but they rebelled at the sea, at the Red Sea.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Yet he saved them for his name's sake, that he might make known his might.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
And he rebuked the Red Sea, and it dried up; and he led them through the deeps as through a wilderness.
And he saved them from the hand of him that hated [them], and redeemed them from the hand of the enemy.
And the waters covered their oppressors: there was not one of them left.
Then believed they his words; they sang his praise.
They soon forgot his works; they waited not for his counsel:
And they lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
Then he gave them their request, but sent leanness into their soul.
And they envied Moses in the camp, [and] Aaron, the saint of Jehovah.
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram;
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
And fire was kindled in their company; a flame burned up the wicked.
They made a calf in Horeb, and did homage to a molten image;
And they changed their glory into the similitude of an ox that eateth grass.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
They forgot God their Saviour, who had done great things in Egypt,
Wondrous works in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
And he said that he would destroy them, had not Moses, his chosen, stood before him in the breach, to turn away his fury, lest he should destroy [them].
And they despised the pleasant land; they believed not his word,
But murmured in their tents: they hearkened not unto the voice of Jehovah.
And he lifted up his hand to them, that he would make them fall in the wilderness;
And that he would make their seed fall among the nations, and disperse them through the countries.
And they joined themselves unto Baal-Peor, and ate the sacrifices of the dead;
And they provoked [him] to anger with their doings; and a plague broke out among them.
Then stood up Phinehas and executed judgment, and the plague was stayed;
And that was reckoned unto him for righteousness, from generation to generation, for evermore.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
And they moved him to wrath at the waters of Meribah, and it went ill with Moses on their account;
For they provoked his spirit, so that he spoke unadvisedly with his lips.
They did not destroy the peoples, as Jehovah commanded them;
But they mingled with the nations, and learned their works;
And they served their idols; and they were a snare unto them:
And they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
And shed innocent blood, the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
And they were defiled with their works, and went a-whoring in their doings.
Then was the anger of Jehovah kindled against his people, and he abhorred his inheritance;
And he gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them:
And their enemies oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Often did he deliver them; but as for them they provoked [him] by their counsel, and they were brought low by their iniquity.
But he regarded their distress, when he heard their cry;
And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving-kindnesses;
And he caused them to find compassion of all those that had carried them captives.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Save us, Jehovah our God, and gather us from among the nations, to give thanks unto thy holy name, [and] to triumph in thy praise.
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Blessed be Jehovah the God of Israel, from eternity and to eternity! And let all the people say, Amen! Hallelujah!
