சங்கீதம் 106
Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?
Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.
Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.
Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.
Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.
Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.
Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.
Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.
Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.
Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.
Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.
De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.
Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,
underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!
De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.
Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.
Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,
og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.
Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.
Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,
Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.
Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.
Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.
De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.
Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.
Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.
Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.
Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.
Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.
Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.
Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.
Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.
Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.
Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!
