சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
[Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
He changed their waters into blood, and slew their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.
