சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
O GIVE thanks unto the Lord; call upon his name: make known his deeds among the people.
Sing unto him, sing psalms unto him: talk ye of all his wondrous works.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the Lord.
Seek the Lord, and his strength: seek his face evermore.
Remember his marvellous works that he hath done; his wonders, and the judgments of his mouth;
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob his chosen.
He is the Lord our God: his judgments are in all the earth.
He hath remembered his covenant for ever, the word which he commanded to a thousand generations.
Which covenant he made with Abraham, and his oath unto Isaac;
And confirmed the same unto Jacob for a law, and to Israel for an everlasting covenant:
Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance:
When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it.
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
When they went from one nation to another, from one kingdom to another people;
He suffered no man to do them wrong: yea, he reproved kings for their sakes;
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
Saying, Touch not mine anointed, and do my prophets no harm.
Moreover he called for a famine upon the land: he brake the whole staff of bread.
He sent a man before them, even Joseph, who was sold for a servant:
Whose feet they hurt with fetters: he was laid in iron:
Until the time that his word came: the word of the Lord tried him.
The king sent and loosed him; even the ruler of the people, and let him go free.
He made him lord of his house, and ruler of all his substance:
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
To bind his princes at his pleasure; and teach his senators wisdom.
Israel also came into Egypt; and Jacob sojourned in the land of Ham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
And he increased his people greatly; and made them stronger than their enemies.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He turned their heart to hate his people, to deal subtilly with his servants.
He sent Moses his servant; and Aaron whom he had chosen.
They shewed his signs among them, and wonders in the land of Ham.
He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
He turned their waters into blood, and slew their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land brought forth frogs in abundance, in the chambers of their kings.
He spake, and there came divers sorts of flies, and lice in all their coasts.
He gave them hail for rain, and flaming fire in their land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
He smote their vines also and their fig trees; and brake the trees of their coasts.
He spake, and the locusts came, and caterpillers, and that without number,
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
And did eat up all the herbs in their land, and devoured the fruit of their ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
He smote also all the firstborn in their land, the chief of all their strength.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
He brought them forth also with silver and gold: and there was not one feeble person among their tribes.
Egypt was glad when they departed: for the fear of them fell upon them.
He spread a cloud for a covering; and fire to give light in the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
The people asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of heaven.
He opened the rock, and the waters gushed out; they ran in the dry places like a river.
For he remembered his holy promise, and Abraham his servant.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
And he brought forth his people with joy, and his chosen with gladness:
And gave them the lands of the heathen: and they inherited the labour of the people;
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
That they might observe his statutes, and keep his laws. Praise ye the Lord.
