சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Alleluia. Confess to the Lord, and invoke his name. Announce his works among the nations.
Sing to him, and sing psalms to him. Describe all his wonders.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Be praised in his holy name. Let the heart of those who seek the Lord rejoice.
Seek the Lord, and be confirmed. Seek his face always.
Remember his miracles, which he has done, his portents and the judgments of his mouth:
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
you offspring of Abraham his servant, you sons of Jacob his elect.
He is the Lord our God. His judgments are throughout the entire earth.
He has remembered his covenant for all ages: the word that he entrusted to a thousand generations,
which he assigned to Abraham, and his oath to Isaac.
And he stationed the same for Jacob with a precept, and for Israel with an eternal testament,
saying: To you, I will give the land of Canaan, the allotment of your inheritance.
Though they may have been but a small number, very few and foreigners there,
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
and though they passed from nation to nation, and from one kingdom to another people,
he allowed no man to harm them, and he reproved kings on their behalf.
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
Do not be willing to touch my Christ, and do not be willing to malign my prophets.
And he called a famine upon the land, and he crushed every foundation of the bread.
He sent a man before them: Joseph, who had been sold as a slave.
They humbled his feet in shackles; the iron pierced his soul,
until his word arrived. The eloquence of the Lord inflamed him.
The king sent and released him; he was the ruler of the people, and he dismissed him.
He established him as master of his house and ruler of all his possessions,
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
so that he might instruct his princes as himself, and teach his elders prudence.
And Israel entered into Egypt, and Jacob became a sojourner in the land of Ham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
And he helped his people greatly, and he strengthened them over their enemies.
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He turned their heart to hate his people, and to deal deceitfully with his servants.
He sent Moses, his servant, and Aaron, the one whom he chose.
He placed with them signs of his word, and portents in the land of Ham.
He sent darkness and made it conceal, and he did not afflict them with his speech.
He turned their waters into blood, and he slaughtered their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land brought forth frogs, even in the inner chambers of their kings.
He spoke, and there came forth common flies and gnats, in every region.
He gave them a shower of hail and a burning fire, in the same land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
And he struck their vineyards and their fig trees, and he crushed the trees of their region.
He spoke, and the locust came forth, and the caterpillar, of which there was no number.
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
And it devoured all the grass in their land, and it consumed all the fruit of their land.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
And he struck all the first-born in their land, the first-fruits of all their labor.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
And he led them out with silver and gold, and there was not an infirm one among their tribes.
Egypt was joyful at their departure, for the fear of them lay heavy upon them.
He spread a cloud for their protection, and a fire, to give them light through the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
They petitioned, and the quail came; and he satisfied them with the bread of heaven.
He ruptured the rock and the waters flowed: rivers gushed in the dry land.
For he had called to mind his holy word, which he kept near to his servant Abraham.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
And he led forth his people in exultation, and his elect in rejoicing.
And he gave them the regions of the Gentiles, and they possessed the labors of the peoples,
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
so that they might observe his justifications, and inquire about his law.
