சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!
Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;
spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;
kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!
Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;
han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,
Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;
han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,
idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."
Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,
tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
"Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"
Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;
han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;
de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,
indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.
På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:
han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.
Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.
Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;
han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;
han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;
han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;
han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;
han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;
han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled
Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.
Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;
han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.
Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;
han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!
