சங்கீதம் 104
1 ௧ என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று; என் தேவனாகிய யெகோவாவே, நீர் மிகவும் பெரியவராக இருக்கிறீர்; மகிமையையும் மகத்துவத்தையும் அணிந்துகொண்டிருக்கிறீர்.
Bless the LORD, my soul. The LORD, my God, you are very great. You are clothed with honour and majesty.
He covers himself with light as with a garment. He stretches out the heavens like a curtain.
3 ௩ தமது மேல்வீடுகளைத் தண்ணீர்களால் மேல்தளமாக்கி, மேகங்களைத் தமது இரதமாக்கி, காற்றினுடைய இறக்கைகளின்மேல் செல்லுகிறார்.
He lays the beams of his rooms in the waters. He makes the clouds his chariot. He walks on the wings of the wind.
He makes his messengers winds, and his servants flames of fire.
He laid the foundations of the earth, that it should not be moved forever.
You covered it with the deep as with a cloak. The waters stood above the mountains.
At your rebuke they fled. At the voice of your thunder they hurried away.
The mountains rose, the valleys sank down, to the place which you had assigned to them.
9 ௯ அவைகள் திரும்பவும் வந்து பூமியை மூடிக்கொள்ளாதபடி கடக்காமல் இருக்கும் எல்லையை அவைகளுக்கு ஏற்படுத்தினீர்.
You have set a boundary that they may not pass over, that they don’t turn again to cover the earth.
He sends springs into the valleys. They run amongst the mountains.
11 ௧௧ அவைகள் வெளியின் உயிர்களுக்கெல்லாம் தண்ணீர் கொடுக்கும்; அங்கே காட்டுக்கழுதைகள் தங்களுடைய தாகத்தைத் தீர்த்துக்கொள்ளும்.
They give drink to every animal of the field. The wild donkeys quench their thirst.
The birds of the sky nest by them. They sing amongst the branches.
13 ௧௩ தம்முடைய மேல்வீடுகளிலிருந்து மலைகளுக்குத் தண்ணீர் இறைக்கிறார்; உமது செயல்களின் பயனால் பூமி திருப்தியாக இருக்கிறது.
He waters the mountains from his rooms. The earth is filled with the fruit of your works.
14 ௧௪ பூமியிலிருந்து ஆகாரம் உண்டாகும்படி, அவர் மிருகங்களுக்குப் புல்லையும், மனிதருக்கு உபயோகமான பயிர்வகைகளையும் முளைப்பிக்கிறார்.
He causes the grass to grow for the livestock, and plants for man to cultivate, that he may produce food out of the earth:
15 ௧௫ மனிதனுடைய இருதயத்தை மகிழ்ச்சியாக்கும் திராட்சைரசத்தையும், அவனுக்கு முகக்களையை உண்டாக்கும் எண்ணெயையும், மனிதனுடைய இருதயத்தை ஆதரிக்கும் உணவையும் விளைவிக்கிறார்.
wine that makes the heart of man glad, oil to make his face to shine, and bread that strengthens man’s heart.
The LORD’s trees are well watered, the cedars of Lebanon, which he has planted,
where the birds make their nests. The stork makes its home in the cypress trees.
The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the rock badgers.
He appointed the moon for seasons. The sun knows when to set.
You make darkness, and it is night, in which all the animals of the forest prowl.
The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
The sun rises, and they steal away, and lie down in their dens.
Man goes out to his work, to his labour until the evening.
24 ௨௪ யெகோவாவே, உமது செயல்கள் எவ்வளவு திரளாக இருக்கிறது! அவைகளையெல்லாம் ஞானமாகப் படைத்தீர்; பூமி உம்முடைய பொருட்களினால் நிறைந்திருக்கிறது.
LORD, how many are your works! In wisdom, you have made them all. The earth is full of your riches.
25 ௨௫ பெரிதும் அகலமுமான இந்த கடலும் அப்படியே நிறைந்திருக்கிறது; அதிலே வாழும் சிறியவைகளும் பெரியவைகளுமான கணக்கில்லாத உயிர்கள் உண்டு.
There is the sea, great and wide, in which are innumerable living things, both small and large animals.
There the ships go, and leviathan, whom you formed to play there.
These all wait for you, that you may give them their food in due season.
28 ௨௮ நீர்கொடுக்க, அவைகள் வாங்கிக்கொள்ளும்; நீர் உம்முடைய கையைத் திறக்க, அவைகள் நன்மையால் திருப்தியாகும்.
You give to them; they gather. You open your hand; they are satisfied with good.
29 ௨௯ நீர் உமது முகத்தை மறைக்க, திகைக்கும்; நீர் அவைகளின் சுவாசத்தை வாங்கிக்கொள்ள, அவைகள் இறந்து, தங்களுடைய மண்ணுக்குத் திரும்பும்.
You hide your face; they are troubled. You take away their breath; they die and return to the dust.
30 ௩0 நீர் உம்முடைய ஆவியை அனுப்பும்போது, அவைகள் உருவாக்கப்படும்; நீர் பூமி அனைத்தையும் புதிதாக்குகிறீர்.
You send out your Spirit and they are created. You renew the face of the ground.
Let the LORD’s glory endure forever. Let the LORD rejoice in his works.
He looks at the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.
33 ௩௩ நான் உயிரோடிருக்கும்வரை என்னுடைய யெகோவாவைப் பாடுவேன்; நான் உயிரோடிருக்கும்வரையும் என் தேவனைப் புகழ்ந்து பாடுவேன்.
I will sing to the LORD as long as I live. I will sing praise to my God while I have any being.
Let my meditation be sweet to him. I will rejoice in the LORD.
35 ௩௫ பாவிகள் பூமியிலிருந்து மறைந்து, துன்மார்க்கர்கள் இனி இல்லாமற்போவார்கள். என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று, அல்லேலூயா.
Let sinners be consumed out of the earth. Let the wicked be no more. Bless the LORD, my soul. Praise the LORD!
