சங்கீதம் 104
1 ௧ என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று; என் தேவனாகிய யெகோவாவே, நீர் மிகவும் பெரியவராக இருக்கிறீர்; மகிமையையும் மகத்துவத்தையும் அணிந்துகொண்டிருக்கிறீர்.
Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great, clad in awful splendour,
covered with robe of light. You stretch out the heavens like the cloth of a tent.
3 ௩ தமது மேல்வீடுகளைத் தண்ணீர்களால் மேல்தளமாக்கி, மேகங்களைத் தமது இரதமாக்கி, காற்றினுடைய இறக்கைகளின்மேல் செல்லுகிறார்.
He lays the beams of his chambers on water. He takes dark clouds for his chariot, and rides on the wings of the wind.
He takes the winds for his messengers, the fire and the flame for his servants.
He founded the earth upon pillars, to sustain it unshaken forever.
With the garment of ocean he covered it, waters towered over the mountains.
But at your rebuke they fled, scared by the roar of your thunder,
mountains rose, valleys sank down to the place appointed for them.
9 ௯ அவைகள் திரும்பவும் வந்து பூமியை மூடிக்கொள்ளாதபடி கடக்காமல் இருக்கும் எல்லையை அவைகளுக்கு ஏற்படுத்தினீர்.
They dared not pass the bounds set for them, or cover the earth any more.
He sent brooks into the valleys, they meander between the mountains.
11 ௧௧ அவைகள் வெளியின் உயிர்களுக்கெல்லாம் தண்ணீர் கொடுக்கும்; அங்கே காட்டுக்கழுதைகள் தங்களுடைய தாகத்தைத் தீர்த்துக்கொள்ளும்.
The wild beasts all drink from them, and the wild asses quench their thirst.
The birds have their home by the banks, and sing in the branches.
13 ௧௩ தம்முடைய மேல்வீடுகளிலிருந்து மலைகளுக்குத் தண்ணீர் இறைக்கிறார்; உமது செயல்களின் பயனால் பூமி திருப்தியாக இருக்கிறது.
From his chambers above he gives drink to the mountains, and satisfies earth with the vials of heaven.
14 ௧௪ பூமியிலிருந்து ஆகாரம் உண்டாகும்படி, அவர் மிருகங்களுக்குப் புல்லையும், மனிதருக்கு உபயோகமான பயிர்வகைகளையும் முளைப்பிக்கிறார்.
He makes grass grow for the cattle, and herbs for people. He brings bread out of the earth;
15 ௧௫ மனிதனுடைய இருதயத்தை மகிழ்ச்சியாக்கும் திராட்சைரசத்தையும், அவனுக்கு முகக்களையை உண்டாக்கும் எண்ணெயையும், மனிதனுடைய இருதயத்தை ஆதரிக்கும் உணவையும் விளைவிக்கிறார்.
wine, to gladden hearts; oil, to make faces shine; bread, to strengthen hearts.
The trees of the Lord drink their fill the cedars he planted on Lebanon,
where the little birds build their nest, and the stork whose home is the cypress.
The high hills are for the wild goats, and the rocks are for coneys to hide in.
He created the moon to mark seasons, and told the sun when to set.
You make it dark: night comes, when all the wild beasts creep out.
Young lions that roar for their prey, seeking their meat from God.
At sunrise they slink away, and lie down in their dens.
Then people go forth to their work, and toil till evening.
24 ௨௪ யெகோவாவே, உமது செயல்கள் எவ்வளவு திரளாக இருக்கிறது! அவைகளையெல்லாம் ஞானமாகப் படைத்தீர்; பூமி உம்முடைய பொருட்களினால் நிறைந்திருக்கிறது.
How many, O Lord, are your works, all of them made in wisdom! The earth is filled with your creatures.
25 ௨௫ பெரிதும் அகலமுமான இந்த கடலும் அப்படியே நிறைந்திருக்கிறது; அதிலே வாழும் சிறியவைகளும் பெரியவைகளுமான கணக்கில்லாத உயிர்கள் உண்டு.
And there is the great broad sea, where are countless things in motion, living creatures, both great and small.
There go the ships, and the Leviathan you made to play there.
They all look in hope to you, to give them their food in due season.
28 ௨௮ நீர்கொடுக்க, அவைகள் வாங்கிக்கொள்ளும்; நீர் உம்முடைய கையைத் திறக்க, அவைகள் நன்மையால் திருப்தியாகும்.
And you give with open hand; they gather and eat to their heart’s desire.
29 ௨௯ நீர் உமது முகத்தை மறைக்க, திகைக்கும்; நீர் அவைகளின் சுவாசத்தை வாங்கிக்கொள்ள, அவைகள் இறந்து, தங்களுடைய மண்ணுக்குத் திரும்பும்.
When you hide your face, they are terrified; when you take their breath away, they die and go back to their dust.
30 ௩0 நீர் உம்முடைய ஆவியை அனுப்பும்போது, அவைகள் உருவாக்கப்படும்; நீர் பூமி அனைத்தையும் புதிதாக்குகிறீர்.
But a breath from your lips creates them, and renews the face of the earth.
May the glory of the Lord be forever, may the Lord rejoice in his works.
A glance of his makes the earth tremble, a touch of his makes the hills smoke.
33 ௩௩ நான் உயிரோடிருக்கும்வரை என்னுடைய யெகோவாவைப் பாடுவேன்; நான் உயிரோடிருக்கும்வரையும் என் தேவனைப் புகழ்ந்து பாடுவேன்.
I will sing to the Lord while I live, I will play to my God while I am.
May my musing be sweet to him, for I rejoice in the Lord.
35 ௩௫ பாவிகள் பூமியிலிருந்து மறைந்து, துன்மார்க்கர்கள் இனி இல்லாமற்போவார்கள். என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று, அல்லேலூயா.
But may sinners be swept from the earth, and the wicked vanish forever. O my soul, bless the Lord. Hallelujah.
