சங்கீதம் 104
1 ௧ என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று; என் தேவனாகிய யெகோவாவே, நீர் மிகவும் பெரியவராக இருக்கிறீர்; மகிமையையும் மகத்துவத்தையும் அணிந்துகொண்டிருக்கிறீர்.
[A Psalm] of David. Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, thou art very great; thou hast clothed thyself with praise and honour:
who dost robe thyself with light as with a garment; spreading out the heaven as a curtain.
3 ௩ தமது மேல்வீடுகளைத் தண்ணீர்களால் மேல்தளமாக்கி, மேகங்களைத் தமது இரதமாக்கி, காற்றினுடைய இறக்கைகளின்மேல் செல்லுகிறார்.
Who covers his chambers with waters; who makes the clouds his chariot; who walks on the wings of the wind.
Who makes his angels spirits, and his ministers a flaming fire.
Who establishes the earth on her sure foundation: it shall not be moved for ever.
The deep, as it were a garment, is his covering: the waters shall stand on the hills.
At thy rebuke they shall flee; at the voice of thy thunder they shall be alarmed.
They go up to the mountains, and down to the plains, to the place which thou hast founded for them.
9 ௯ அவைகள் திரும்பவும் வந்து பூமியை மூடிக்கொள்ளாதபடி கடக்காமல் இருக்கும் எல்லையை அவைகளுக்கு ஏற்படுத்தினீர்.
Thou hast set a bound which they shall not pass, neither shall they turn again to cover the earth.
He sends forth his fountains among the valleys: the waters shall run between the mountains.
11 ௧௧ அவைகள் வெளியின் உயிர்களுக்கெல்லாம் தண்ணீர் கொடுக்கும்; அங்கே காட்டுக்கழுதைகள் தங்களுடைய தாகத்தைத் தீர்த்துக்கொள்ளும்.
They shall give drink to all the wild beasts of the field: the wild asses shall take [of them] to [quench] their thirst.
By them shall the birds of the sky lodge: they shall utter a voice out of the midst of the rocks.
13 ௧௩ தம்முடைய மேல்வீடுகளிலிருந்து மலைகளுக்குத் தண்ணீர் இறைக்கிறார்; உமது செயல்களின் பயனால் பூமி திருப்தியாக இருக்கிறது.
He waters the mountains from his chambers: the earth shall be satisfied with the fruit of thy works.
14 ௧௪ பூமியிலிருந்து ஆகாரம் உண்டாகும்படி, அவர் மிருகங்களுக்குப் புல்லையும், மனிதருக்கு உபயோகமான பயிர்வகைகளையும் முளைப்பிக்கிறார்.
He makes grass to grow for the cattle, and green herb for the service of men, to bring bread out of the earth;
15 ௧௫ மனிதனுடைய இருதயத்தை மகிழ்ச்சியாக்கும் திராட்சைரசத்தையும், அவனுக்கு முகக்களையை உண்டாக்கும் எண்ணெயையும், மனிதனுடைய இருதயத்தை ஆதரிக்கும் உணவையும் விளைவிக்கிறார்.
and wine makes glad the heart of man, to make his face cheerful with oil: and bread strengthens man's heart.
The trees of the plain shall be full [of sap]; [even] the cedars of Libanus which he has planted.
There the sparrows will build their nests; and the house of the heron takes the lead among them.
The high mountains are a refuge for the stags, [and] the rock for the rabbits.
He appointed the moon for seasons: the sun knows his going down.
Thou didst make darkness, and it was night; in it all the wild beasts of the forest will be abroad:
[even] young lions roaring for prey, and to seek meat for themselves from God.
The sun arises, and they shall be gathered together, and shall lie down in their dens.
Man shall go forth to his work, and to his labour till evening.
24 ௨௪ யெகோவாவே, உமது செயல்கள் எவ்வளவு திரளாக இருக்கிறது! அவைகளையெல்லாம் ஞானமாகப் படைத்தீர்; பூமி உம்முடைய பொருட்களினால் நிறைந்திருக்கிறது.
How great are thy works, O Lord! in wisdom hast thou wrought them all: the earth is filled with thy creation.
25 ௨௫ பெரிதும் அகலமுமான இந்த கடலும் அப்படியே நிறைந்திருக்கிறது; அதிலே வாழும் சிறியவைகளும் பெரியவைகளுமான கணக்கில்லாத உயிர்கள் உண்டு.
[So is] this great and wide sea: there are things creeping innumerable, small animals and great.
There go the ships; [and] this dragon whom thou hast made to play in it.
All wait upon thee, to give them [their] food in due season.
28 ௨௮ நீர்கொடுக்க, அவைகள் வாங்கிக்கொள்ளும்; நீர் உம்முடைய கையைத் திறக்க, அவைகள் நன்மையால் திருப்தியாகும்.
When thou hast given [it] them, they will gather [it]; and when thou hast opened thine hand, they shall all be filled with good.
29 ௨௯ நீர் உமது முகத்தை மறைக்க, திகைக்கும்; நீர் அவைகளின் சுவாசத்தை வாங்கிக்கொள்ள, அவைகள் இறந்து, தங்களுடைய மண்ணுக்குத் திரும்பும்.
But when thou hast turned away thy face, they shall be troubled: thou wilt take away their breath, and they shall fail, and return to their dust.
30 ௩0 நீர் உம்முடைய ஆவியை அனுப்பும்போது, அவைகள் உருவாக்கப்படும்; நீர் பூமி அனைத்தையும் புதிதாக்குகிறீர்.
Thou shalt send forth thy Spirit, and they shall be created; and thou shalt renew the face of the earth.
Let the glory of the Lord be for ever: the Lord shall rejoice in his works;
who looks upon the earth, and makes it tremble; who touches the mountains, and they smoke.
33 ௩௩ நான் உயிரோடிருக்கும்வரை என்னுடைய யெகோவாவைப் பாடுவேன்; நான் உயிரோடிருக்கும்வரையும் என் தேவனைப் புகழ்ந்து பாடுவேன்.
I will sing to the Lord while I live; I will sing praise to my God while I exist.
Let my meditation be sweet to him: and I will rejoice in the Lord.
35 ௩௫ பாவிகள் பூமியிலிருந்து மறைந்து, துன்மார்க்கர்கள் இனி இல்லாமற்போவார்கள். என் ஆத்துமாவே, யெகோவாவைப் போற்று, அல்லேலூயா.
Let the sinners fail from off the earth, and transgressors, so that they shall be no more. Bless the Lord, O my soul.
