சங்கீதம் 102
1 ௧ துயரப்படுகிறவன் துக்கத்தில் மூழ்கி யெகோவாவிடத்தில் தன் மனவேதனையை தெரியப்படுத்தும் விண்ணப்பம். யெகோவாவே, என்னுடைய விண்ணப்பத்தைக் கேளும்; என்னுடைய ஜெபம் உம்மிடத்தில் சேர்வதாக.
Jehová, oye mi oración, y venga mi clamor a ti.
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளிலே உமது முகத்தை எனக்கு மறைக்காமல் இரும்; உமது செவியை என்னிடத்தில் சாயும்; நான் கூப்பிடுகிற நாளிலே எனக்கு விரைவாக பதில் சொல்லும்.
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina a mí tu oreja; el día que te invocare, apresúrate a responderme.
Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos son quemados como en hogar.
Mi corazón fue herido, y se secó como la yerba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado a mi carne.
Soy semejante al pelícano del desierto: soy como el búho de las soledades.
Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
8 ௮ நாள்தோறும் என்னுடைய எதிரிகள் என்னை நிந்திக்கிறார்கள்; என்மேல் மூர்க்கவெறிகொண்டவர்கள் எனக்கு விரோதமாகச் சாபம் இடுகிறார்கள்.
Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, conspiran contra mí.
Por lo cual yo como la ceniza a manera de pan; y mi bebida mezclo con lloro,
A causa de tu enojo y de tu ira: porque me alzaste, y me arrojaste.
Mis días son como la sombra que se va: y yo como la yerba me he secado.
12 ௧௨ யெகோவாவாகிய நீரோ என்றென்றைக்கும் இருக்கிறீர்; உம்முடைய பெயரின் புகழ் தலைமுறை தலைமுறையாக நிற்கும்.
Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás; y tu memoria para generación y generación.
13 ௧௩ தேவனே நீர் எழுந்தருளி சீயோனுக்கு இரங்குவீர்; அதற்கு தயவு செய்யும் காலமும், அதற்காகக் குறித்த நேரமும் வந்தது.
Tú levantándote habrás misericordia de Sión, porque es tiempo de tener misericordia de ella: porque el plazo es llegado.
Porque tus siervos amaron sus piedras: y del polvo de ella tuvieron compasión.
Y temerán las naciones el nombre de Jehová: y todos los reyes de la tierra tu gloria.
Por cuanto Jehová habrá edificado a Sión; y será visto en su gloria.
17 ௧௭ அப்பொழுது தேசங்கள் யெகோவாவுடைய பெயருக்கும், பூமியிலுள்ள ராஜாக்களெல்லோரும் உம்முடைய மகிமைக்கும் பயப்படுவார்கள்.
Habrá mirado a la oración de los solitarios: y no habrá desechado el ruego de ellos.
Escribirse ha esto para la generación postrera: y el pueblo que se criará, alabará a Jehová.
19 ௧௯ யெகோவா கட்டுண்டவர்களின் பெருமூச்சைக் கேட்கவும், கொலைக்கு நியமிக்கப்பட்டவர்களை விடுதலையாக்கவும்,
Porque miró de lo alto de su santuario: Jehová miró desde los cielos a la tierra,
20 ௨0 தம்முடைய உயர்ந்த பரிசுத்த ஸ்தலத்திலிருந்து பார்த்து, வானங்களிலிருந்து பூமியின்மேல் கண்ணோக்கமானார்.
Para oír el gemido de los presos: para soltar a los sentenciados a muerte:
Porque publiquen en Sión el nombre de Jehová: y su alabanza en Jerusalem,
Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos para servir a Jehová.
El afligió mi fuerza en el camino, acortó mis días.
24 ௨௪ அப்பொழுது நான்: என் தேவனே, பாதி வயதில் என்னை எடுத்துக்கொள்ளாமல் இரும்; உம்முடைய வருடங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்.
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días; por generación de generaciones son tus años.
25 ௨௫ நீர் ஆரம்பத்திலே பூமியை அஸ்திபாரப்படுத்தினீர்; வானங்கள் உம்முடைய கரத்தின் செயல்களாக இருக்கிறது.
Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
26 ௨௬ அவைகள் அழிந்துபோகும், நீரோ நிலைத்திருப்பீர்; அவைகளெல்லாம் ஆடையைப்போல் பழமையாகப்போகும்; அவைகளை ஒரு சால்வையைப்போல் மாற்றுவீர், அப்பொழுது மாறிப்போகும்.
Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán, como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
Mas tú, el mismo, y tus años no se acabarán.
28 ௨௮ உமது அடியாரின் பிள்ளைகள் வாழ்ந்திருப்பார்கள்; அவர்களுடைய சந்ததி உமக்கு முன்பாக நிலைபெற்றிருக்கும் என்று சொன்னேன்.
Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
